قبلهْ نماز

  مستم از آن نِکهت و بوی رُخَت

  قبلهْ نمازم    شده   سوی  رُخَت

  نیست مرا خوشتر از این آرزو:

  اینکه کِشَم دست به  رویِ رُخَت

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )

از دستِ غم

  بهرِ رُخَت  ،  من غزلی ساختم

  نامِ   تو  را   در دلش   انداختم

  بینِ غزل ، غم به دلم رخنه کرد

  من به غم و  بختِ خودم  باختم

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

گُلِ زیبا رُخِ من

  ای که تَبَ عشقِ مرا بر سری!

  این دلِ ما را به کجا می بری ؟

  خارِ تو ام  ، ای  گلُ زیبا  رُخم

  نِکهتِ  بویِ  خوشی از عنبری

 

  مرداد ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )

 

 

از ایثارِ بسیج

  وطن روشن ز رخسار بسیج است

  ز عزم و  چشمِ  بیدار  بسیج است

  دوام  و    یاد   و   نامِ   جاودانش

  رهاوردی    ز  ایثار   بسیج  است

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

سی گُل

  تیَلُم  سی  دلِ گُل   شَو  خَو  نداره

  کاشکی که وِه مالِ گُل برفی نَواره

  کوه گِرِدُم زِه بَسکه  مندیر نِشَسُم

  سی دلِ  گُلُم  که  سی مو  بیقراره

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

دَس مِنِه دَس ، لَوُ مِنِه لَوُ

  خوام بِروم وِه مالِ گُل ، گُلی بچینُم

  گُل بِنُم مِن زُلفِ گُل ، تَی گُل بِشینُم

  لَوُ بِنُم  مِنِه لَوُاش ، دَس مِنِه دَسِش

  وِه  تیگِش  تا  وِه اَوَد  کِری  نَبینُم

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

دِیاری

  چه  خووِه    گُلُم  بیا   زیتر   دِیاری

  تا  بریم  وایَک  مِنِه  دل  سوزِماری

  سر بِنُم تادَمِ صُحو زیر بالِ  مَی ناش

  بریزُم   وِه  رِی    پُهاش  گُلِ بهاری

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )

 

خزانِ شده بهارِ من

  به بزمِ  این دلم  بیا  ،  تو ای  گُلِ قشنگ من

  که بار بندد این غم از ، دلِ شکسته تنگ  من

  ز هِجر و دوریِ رُخَت  ، خزان شده  بهارِ من

  ببین  چه کرد  با دلم  ،  طنینِ  زردِ  رنگ من

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

ساقی

 مستم نما تو ساقی ،  با جُرعه مَی  دوباره

  ننما   به تیرِ   مُژگان   بر  جانِ  ما  اشاره

  مارا غمیست که  جز تو بر آن   دوا  نباشد

  جز عشقِ  تو  نباشد  ما را  رَهی  و  چاره

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

خطِ قرمز

  ای دلِ من ، بازچه داری  به سر ؟

  چیست  در افکارِ تو در این  گذر ؟

  گفتمت  ای دل  تو در  این رَه  نرو

  مَسلَخِ عشق است و  هزاران  خطر

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

تا بی نهایت

  داغِ غَمَت  سر به جنونم  کشاند

  طاقت و دوریِ تو ، از دل رهاند

  بُرد    مرا   تا   به  رَهِ  بیکران

  عاقبتم   را   به   تباهی   نشاند

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

فرا خوان

  بُرد مرا  در عَطَش ،  بوسهٔ ناب  از  لبت

  سوخت دلِ عاشقم  ،  در هَوَس و در تبت

  چشم و نگاهم  شده  ،  اوجِ وِصالِ  رُخَت

  زود  فراخوان  مرا  ،   در گُذرِ  آن  شبت

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

ایبال اوبال

  تَش نَها  مِنِه  دِلُم   ،   دُنگُلِ   تِی کال

  هَمسو که   دِرُم   ایده   ایبال و  اوبال

  سَوزیِه  تیاش ایگوی  رَنگین   کَمونِه

  تَو کِردُم یو چَن شَووه سی دودَرِه مال

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

هر جا بِری واباتوم

  چی شونَمِ دَمِ صُحو ، ایخوام بیام رِی بَرگِت

  سُوار اووُ  وِه نیلِه   ،  تا بِشینُم  وِه  تَرکِت

  هر جا بِری اِیاهُم  ،  مو چی نِسَه  وِه دینِت

  کاشکی جلوت بمیرُم  ،  وِه تِی نَبینُم مَرگِت

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

گُلِ تِنوش

  عزیزِ    مِنِه    دِلُم    مَی نا   بِنوشِه

  دُنگُلِ   لاش  اِسپیدِه    کوهِ   تنوشه

  وا که تا سَر بُوُرُم میشی وِه رِی پاش

  میشِ  کالِ   بَسِهٔ    وِه   مِنِه  حوشه

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )

لیوهٔ پَلا گُل

  کُرو زیده دِلُم ، تَش وَس وِه لاشُم

  وِه هر جا دل بِرِه ، مو هم واباشُم

  دِلُم  ایرِه  وِه  اوج ، وا  با پَلا  گُل

   نَدونِه  گُل  که  مو   لیوه   پَلاشُم

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

در دلِ شب

  در تبِ تو  ،  تا به سحر سوختم

  بر  دلِ   خود   آتشی    افروختم

  خیمه که زد  عشق  به عُمقِ دلم

  چشم   به   تاریکیِ  شب  دوختم

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

برایِ عشق

  عشق   بجانم   شَرَر   انداخته

  در دلِ  من  ماتم و غم  ساخته

  نیست مرا چاره در این رهگُذر

  اوجِ   نگاهم    پیِ  آن   تاخته

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )

چی تیا گُلُم ، چی لَووا گُلُم

  دودَری مِن مالِمون  ،  وَی وا دِیاری

  چی گُلِ سُهر که  دِرا  وِه  سوزِماری

  لَووَلِش وِه نازُکی  ،  چی بَرگِ  بیدِن

  چی  تیاش   نَیدُم   وِه   ایلِ  بختیاری

 

   مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

نگاهِ عاشقانه

  ای مَهِ من  بگو  چرا  ،  اینهمهِ  ناز میکنی ؟

  این  دلِ  عاشقِ   مرا  ،   بنده نواز   میکنی

  چشم و نگاهِ  عاشقم  ،  محوِ رُخِ  تو  میشود

  تا  به  ابد  مرا  به  خود ، غرقِ  نیاز  میکنی

 

  مردادماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

تا بیکرانهٔ عشق

  ای که به شوقِ  رویِ او  ، به بیکرانه  می روی

  هوایِ عشق کرده ای  ،  چه عاشقانه می روی !

  بپاس  دعوتش  به اوج   ،  رها  ز  بند گشته ای

  برای  دیدنش    به   کویِ    جاودانه    می روی

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

BAHIGEH CHARMAHAL

             بَهیگِ چارمَحال

 

  سر حد  و  بومِ  ایران    ،  استانِ  چار  محالِ

  عشقُم   وِه  مِن  دِلِ  هو   ،   دودَرِه   تیهِ  کالِ

  وِه کِلِ لَوواش اِی دودَر  ،  خالِ  قشنگی   داره

  دِلُم   هَمَش   اسیر   و   ،   دیوونهٔ   اِی   خالِ

  لَووا  نازُکِ  گُلُم   ،  ایگوی   چی   بَرگِ   بیده

  بِرچ   ایزَنِه   چی   اَفتَو   ،   بَهیگِ   مِنِه  مالِ

  زِه بَسکه زِه سَرِه شَو ، تا صُحو مَندیرِش مَندُم

  شَوُه  مو  وِه  درازی   ،   ایگوی   یلدایِ  سالِ

  اَیَر   بیا    اِی   دودَر    وِه    مِن   دِلُم   بِمَهنِه

  وا سَر بُرُم  وِه رِی پاش  ،  قُر ناسِ  میشِ کالِ

  مو شیرِ  کوهِ زَردُم  ، زیدُم وِه  دَر  زِه قَد  بَوم

  شیرِ  دامِنِ  خَردُم   ،   وِه   مِن   تِشنیم   حَلالِ

  وِِ  عِشقِت   خَو   نَدارُم  ، تَش ایوَنی  وِه  لاشُم

  سَوارِ   اَسوِه   نیلَم    ،   بِرنَوم   وِه   زیرِ  نالِ

   اَی  گُلِ  هَفت و چارُم  ،  تیات  رَنگین  کَمونِن

   رُخِت  وِه  مِن  دِلِ  مو  ،   گُلِ  شادی   ایکالِ .

 

              مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوودِ جمشیدیان (سِتین )

 

 

 

بهترین گُلواژهٔ شعرِ من

    برای امامِ عزیزمان ، خمینیِ کبیر ( اسطورهٔ جاودانهٔ تاریخ ) .

 

  رفتی و غمت به دل عیان است هنوز

  در خاطر و  یادِ  عاشقان است  هنوز

  آوازهٔ    نامِ    پاکت   ای  روح  خدا!

  گُلواژهٔ   شعرِ   شاعران  است  هنوز

 

     مرداد ماه ۱۳۹۵--- داوود جمشیدیان،مُتِخَلِص به سِتین

عشقِ من : مولایم علی ( ع )

   عاشقم  بهرِ   وَلایَت   یا  علی

   جسم و جانِ من فدایت  یا علی

   پا بِنِه  بر رویِ   چشمِ  عاشقم

   تا ببوسم   خاکِ  پایت  یا علی

 

                     مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان

VARGEYE ESHGH

  غزلی غمگین و عاشقانه در شعر و ادبیاتِ زاگرس نشینان :

 

                 وارگهٔ عشق

 

 مِن   خاطرِ  مو  مَنده  ،   هَنی   وِه  یادگاری

  هَمش  اِیا  وِه ویروم  ، که  گُل  ایوَی دیاری

  وا  با  گُل  اینِشَسُم  ،  تا  وِه  سحر  پا  چالِه

  لَوامون  مِن  لَووه  یَک  ، وا  حالِ  بیقراری

  تیاش یکی یِه چَنگ بی ،ایگوی رنگین کمون بی

  گُل    دودَره    خیالُم    ،    زِ   ایلِ   بختیاری

  اِیوَسوم  مو  وِه دینِش ،  زِ دَسُم  ایگُروسِس

  چه حالِ خووِی داشتُم  وا عشقِ  وارگِه پاری

  هو شیرینُم  ِاییووِی  ،  مو   فرهادِ  هو  بیدُم

  ایکَنُدم سیش جا بیستون ،  وا تیشه آسِماری

  هر دَم که فِرگ ایکردُم ، اِخوا بِرِه  وا با کوچ

  اَرس ایرِهدُم  زِه تیام  ،  مو چی اَورِه بُهاری

  هر سا  که  او  شَووانِه   مِن   خاطِرُم   اِیارُم

  پُر    ایبوِه   دِلُم    زِه ،  ماتم   و  غمگساری

  اَی آسِمون! بِوار تو  زِه اَور سِیات تو بارون

  دَینُم  وِه  نات  اَیَر که سی  بَختِ  مو  نَواری .

 

         مردادماه ۱۳۹۵ --- داوودِ جمشیدیان مُتِخَلِص به سِتین

 

 

مست و خرابِ عشق

  در گُذر  از   خاطرات  ،  نامِ  تو   را  یافتم

  در شبِ  تنهایی ام    ،   آه  که  من  باختم

  اوّلِ  شعرم  که  شد  ،   قافیه ام    بند  شد

  با   دلِ   بیتاب   خود   ،    قافیه ای   بافتم

  مُرغِ دلم  پَر  گرفت  ،  در هَوَسِ  رویِ  تو

  بهرِ  وِصالِ  رُخَت  ،   سویِ  تو  می تاختم

  مَست و خرابم که کرد ،  چشمِ  اَهورایی ات

  جامِ شرابم  شکست  ،  سویِ  تو   انداختم

  خاطرهٔ   عشقِ  تو   ،  داغِ  مرا   تازه  کرد

  کاش که این  شعر را  ، کاش  نمی ساختم .

 

          مرداد ماه ۱۳۹۵--- داوودِ جمشیدیان ، مُتِخَلِص به سِتین

عشقِ مو ، دودَره چهار لَنگ

  دودَری  وَی  مِن  دِلُم  زِه  ایلِ  چالَنگ

  دُنُگُلِ مَی نا سُهرُم ،  دَسمالِ هَف رَنگ

  چَن شَووه سی دل تیاش  مو خَو نَدارُم

  مَندُمِه  خومِه وِه تَک  ،  وا با  دِلِ تَنگ

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوودِ جمشیدیان ، مُتِخَلِص به سِتین

شَووِی که پیت ایکِردوم

  کاشکی که وِه مالِ گُل  بارون نَوارِه

  تا بِروم  سَروَقتِ گُل :  عِشقُم ستاره

  وا اِمشَو چارده  شَووه  دِل  بیقَرارُم

  سی  دِلِ  گُل   اِی  دِلُم   طاقت  نَداره

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

هر چی گُلِ سی دِلِ گل

  هر چی گُلِ قشنگه  ،  وا سی دِلِت  بِچینُم

  خندَن یارُم وِه رِی لَوت ،غم وِه دِلِت نبینُم

  زیتَر بیو  کِلِ مو  ،  که کوه  گِرِدُمه  سیت

  یا دل بِوَند وِه عِشقُم  ، یا که بریز تو خینُم

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

میش کال

  میش کال ! زیتر بیو  مالِ  خَوَر کُن

  کَرنانِ وَردار بیار سازی وِه سَر کُن

  هُف بِکُن  وِه مِنِه ساز  تا گُل  بیاهه

  غَمِنِه  مِنِه  دِلُم   وا گُل  وِه  در  کُن

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

یه بوسی رِی لَووِه گُل

  یه گُلی مِنِه بُهون چی تَش ایسوسِه

  چه کُنُم که زِه دَسُم هَی ایگُروسه ؟

  کاشکی که  زیتَر بیا وِه مِن دِلُم دِی

  لَو  بِنِه  مِنِه  لَووام   چیلُم   بِووسه

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

از مَی نابِ عشقِ تو

  مرا جز عشقِ تو شوری به سر نیست

  بجز   کویَت  مرا  دیگر   گذر   نیست

  بده   یک  جُرعه  مَی  از  ساغرِ  خود

  که جز  آن  مستی ات  دیگر اثر نیست

 

  مرداد ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

عشقِ من ، خالقِ من

 

 

   من هُنرمند نیستم ، هُنرمند خالقِ من است ، خداوندی که به من آموخت تا با

   آرایشِ کلمات عظمت و بزرگی اش را به قلم بکشم .      

 

  در دلِ بُستان   ،  گُلِ ناز منی

  گُل که نگو ! ، غُنچهٔ باز منی

  پی نَبَرَد جز تو  به رازم کسی

  ای گُلِ من  ،  محرمِ راز  منی

  جز رُخِ تو  نیست مرا قبله ای

  سَجده گه  و    قبلهْ نماز  منی

  نامِ  تو    گُواژهْ  زبانم    شده

  تو  همهٔ   راز  و    نیازِ  منی

  نیست  کسی  حدِ   بلندایِ   تو

  در نِگَهم  ،   اوجِ   فراز  منی

  خالقِ  پیکی   به  میانِ    حرا

  ربِ رسولت   به  حجاز   منی

 عشقِ منی،ای همه معشوقِ من

  دستِ   هُنرمند ِ   طرازِ   منی .

 

  شاعرِ مُعاصر :  داوودِ جمشیدیان ( سِتین )