نِگاه

   درعطشم ، جُرعه شرابم بده

   از دو لبت ، بوسه ی نابم بده

   تا که فِتاد چشمِ تو در چشمِ من

   با  نِگهَت  ،  حالِ  خرابم  بده

 

                          شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                              فروردین ماه 1399

  

مَعشوقِ نازِ من

 دلبری  دارم  که چون  ماهِ  شب است

 این دلِ عاشق به شوقش در تب است

 میبیرد  هر شب  ز  چشمم  خوابِ  ناز

 نامِ  این  مَعشوقِ   نازم    کوکب   است

 

                     شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                         فروردین ماه 1399

غمگُساری

   بامن این دل ، دَم به دَم ، ناسازگاری میکند

   می نَهَد غم را به جانم  ،  غمگُساری میکند

   میبرد  با  خود  مرا   تا  بیکران  مرزِ  جنون

   بر  فَراخِ   گونه هایم  ، اشک  جاری  میکند

 

                                                 شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                                   فروردین ماه 1399

SEPEED

  

  اسراییل باید از صحنه ی روزگار مَحو شود .

                                                            امام خمینی ( ر ه )

 

 سروده ای در قالبِ سپید ، با عنوان ِ یاس هایِ پَر پَر غَزه به حمایت از

   کودکانِ مظلومِ فلسطین و تقدیم به مردمِ مظلومِ فلسطین  :

 

                              یاس هایِ پَرپَرِ غَزِه                             

   کودکِ غَزه به ناحق ، تا به خون غلتیده است .

 

   مُدّعیانِِ حقوقِ کودکان ،

 

   وِجدان کجاست ؟

 

   آتشِ ظلم و ستم ، تا بیکرانها را گرفت ،

 

   غیرت و عِرقِ مسلمانی ، کجاست ؟

 

   فرض کن ، این کودکِ غَزه ،

 

   دقیقا ، کودکِ دلبندِ توست ،

 

   وجدان کجاست ؟

 

   گر که وجدانِ تو بیدار است ،

 

   یک دَم پیشِ خود ، اندیشه کن .

 

   دستِ وجدان و ترحم ،

 

   در کدامین منطق و انسانیت ها ، خُفته است ؟

 

   که اینچنین : یک کودکِ مظلوم ، در دریایِ خون افتاده است .

 

   هیچ انسانی نمی دارد ستم ، در حقِ این نو غنچه ها ،

 

   جز شیاطینِ بزرگ و بانیانِ ظلم و کِین ،

 

   ای سرانِ مُرتجع !

 

   وجدان کجاست ؟

 

   در سکوتِ مَحض ، تا کی ؟

 

   این کجایِ دینِ ماست ؟ : غَزه در آتش بسوزد ،

 

   این مسلمانیِ ماست ؟

 

   ای خدا بِنگر به این : گُل یاس هایِ پَرپَرت ،

 

   حتم دارم سخت میلرزد مُقدس عرشِ کِبریاییت ،

 

   کودکِ غَزه ، همانند تمامِ کودکانِ این جهان ،

 

   زندگی میخواهد و حقِ حَیات ،

 

   تا به کی صبرت به آخر میرسد ؟

 

   ای خالقِ گُل یاس هایِ پَرپَرت !

 

                                               شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                                     آبان ماه 1393