شاهکاری دیگر در ادبیاتِ پارسی زبانان :

           خوابِ نوشین

 

  یک شبی آمد به بالینم پری

   سوی آغوشِ من آمد دختری

   سرنهادم در کنارِ گوشش و

   گفتم از حورِ بهشتی بهتری

   لب نهادم بر لبانِ نازُکش

   مست گشتم من از این همبستری

   چون گرفتم کامِ دل از سینه اش

    ناگهان آمد صدایی از دری

    خواستم تا که بیایم من به خود

     از دلِ حالم پریدم با سری

     بَه ! چه نوشین خوابِ خوبی داشتم

    حک بِشُد این خوابِ خوش بر دفتری

    کاش آید باز برچشمم تَبِ  :

     بوسه و آغوش و مَی در ساغری

     با نگاه و خواندنِ این نو غزل

      می بَرَد شعرم دلِ هر دلبری .

 

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                                پاییز 1398

 

عِطرِ روی ِتو

    باز نگاهِ مستِ تو   ،  هوش ربوده  از سرم

    بیا تو ماهِ عاشقم  ،  به شوقِ وَصل در برم

     طنینِ شُعله ی عَطَش ، گرفته نای از تنم

     بده ز بویِ زُلف خود، تو نِکهتی به بسترم

       

                                                               داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

جوانی

   جوانی عَهدِ نابِ بی خزان است

   بهارِ    بی بَدیلِ   عاشقان  است

   طلوعش شور و عشق و شادمانیست

   غروبش پُر ز غمهای زمان  است

 

                                             شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین