خستهِ گشتـم زِ پریشانیِ خود
مات و مبهوت زِ ویـرانیِ خود
روزگارم همه شد فکـر و خیال
چه کنم؟ با غمِ حیــــرانیِ خود
خرداد 1393 – داوود جمشیدیان