VARGEYE ESHGH

  غزلی غمگین و عاشقانه در شعر و ادبیاتِ زاگرس نشینان :

 

                 وارگهٔ عشق

 

 مِن   خاطرِ  مو  مَنده  ،   هَنی   وِه  یادگاری

  هَمش  اِیا  وِه ویروم  ، که  گُل  ایوَی دیاری

  وا  با  گُل  اینِشَسُم  ،  تا  وِه  سحر  پا  چالِه

  لَوامون  مِن  لَووه  یَک  ، وا  حالِ  بیقراری

  تیاش یکی یِه چَنگ بی ،ایگوی رنگین کمون بی

  گُل    دودَره    خیالُم    ،    زِ   ایلِ   بختیاری

  اِیوَسوم  مو  وِه دینِش ،  زِ دَسُم  ایگُروسِس

  چه حالِ خووِی داشتُم  وا عشقِ  وارگِه پاری

  هو شیرینُم  ِاییووِی  ،  مو   فرهادِ  هو  بیدُم

  ایکَنُدم سیش جا بیستون ،  وا تیشه آسِماری

  هر دَم که فِرگ ایکردُم ، اِخوا بِرِه  وا با کوچ

  اَرس ایرِهدُم  زِه تیام  ،  مو چی اَورِه بُهاری

  هر سا  که  او  شَووانِه   مِن   خاطِرُم   اِیارُم

  پُر    ایبوِه   دِلُم    زِه ،  ماتم   و  غمگساری

  اَی آسِمون! بِوار تو  زِه اَور سِیات تو بارون

  دَینُم  وِه  نات  اَیَر که سی  بَختِ  مو  نَواری .

 

         مردادماه ۱۳۹۵ --- داوودِ جمشیدیان مُتِخَلِص به سِتین