در آخرین یلدایِ قرن
دوشنبه, ۲۴ آذر ۱۳۹۹، ۰۳:۲۱ ب.ظ
دلتنگت که می شوم ،
سُراغت را از دفترِ شعرم میگیرم ،
دیدنت را بهانه می کنم ،
و بدنبال دفترِ شعرم میگردم ،
آن را ورق میزنم ،
تا غزلی را که سالها پیش در وَصفَت سروده بودم ،
را ببینم ،
غزلی راکه در آن به تو گفته بودم :
دیشب رُخَت باز ، آمد به خوابم
دل را به کامِ ، عشقِ تو دادم
رویم به شوقَت ، آغوش بگشود
هردو لبانَم .........................
شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین
" آخرین یلدایِ قرن"
