قصهٔ عشقِ من
پنجشنبه, ۱۹ شهریور ۱۳۹۴، ۰۵:۳۶ ب.ظ
باز آن معشوقه آمد در نظر
گریه میکردم برایش تا سحر
در سکوتی محض با هر ناله ای
اشک ها می ریخت از چشمانِ تر
در خیالم جلوه میکرد با رُخَش
بر رُخَش دیوانه میکردم نظر
تا که در عمقِ وجودم خیمه زد
شوقِ دیدارش نمودم من به سر
انتظارش می کشیدم هر زمان
تا که از سویش بیاید یک خبر
لحظه ها در امتدادِ شب گذشت
یکدم از عشقش نمی کردم حذر
طی شد این افسانه ی عشق و ولی
مانده ام من با تلاشی بی ثمر
کاش عشق و عاشقی هرگز نبود
تا نیوفتد هیچ بر جانم شرر
حال ما خوش نیست در این رهگذر
کاش میکردم ز عشقِ او گذر
باز هم مجنون و مجنون تر شدم
ای فلک بر حالِ زارِ من نگر
شهریور ماه ۱۳۹۴ --- سِتین
