بهارِ عشق

عاشقِ آن چشم و نگاهت شدم

محوِ   تماشایِ    جمالت   شدم

نقشِ  رُخت  خیمه  که زد بر دلم

راهی  آن  کوی  و  دیارت  شدم

روشنی  محفلِ   عشقت  شدم

شمعِ شبت ،در شبِ تارت شدم

رد نکن  ای دوست تو عشقِ مرا

جان  به  تو  دادم  ، فدایت شدم

جز  تو  مرا نیست هوایی به سر

یک شبِه  مشتاقِ سرایت شدم

در  همه ی  فصلِ  زمستانی ات

ناز نکن  چون   که  بهارت  شدم

ای  نفس  و   مونسِ  تنهایی ام

عشقِ تو ام ، عاشقِ زارت شدم

تابه چه حد من به رَهت سرنَهم؟

منتظرم ،  چشم  به راهت شدم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )