سرزمین من

مو بختیاریُم وو وِ بختیاری بیدَنُم افتخار ایکنُم،وِ کوچیری وِم یاددادِن که سینه نامردِ نشونه بِگِرُم، نه پشتِ مردِ .

 

 

 

سلام    ای   سرزمین  بختیـــــــــــاری

چه   خو   کِردی   اویدی   وادیــــــاری

تو   از  نسل    بزرگ   آریـــــــــــــایی

همو  نسلی  که    بخت کِرد  واتو  یاری

شکوهِت    لاله هـــــــــــای    واژگونه

غرورِت  زرد کوه   و   آسمـــــــــاری

دیارِت     مهد   مردان  دلیــــــــــــــــرِ

بنـــــــــازُم  عزم   و ایمونی   که داری

سرای   لاله هــــــــــــــــــای   انقلابی

حدیث   بی   مثالِ  روزگــــــــــــــاری

 وِ  عزم  و رزمت،دنیــــــا شوکه اووِی

تو یاد دادی  وِ مـــــــــــردُم  سربداری

ببـــــــــــــــــــــالد رهبر فرزانه  از تو

که دائم مردِ جنگی    بختیــــــــــــــاری

 

دی ماه 1393 – داوود جمشیدیان