دلِ شکسته ی من

ای غم میا سراغم ، چون که دلم شکسته

بر  قلبِ عاشقِ من ، صد تیرِ غم  نشسته

ما  را  به  سوی معشوق  میل گذر نباشد

چون  دخترِ  خیالم  ،  بر  من  دلی نبسته

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین)

هَوسِ پرواز

ای   گُلرُخِ   من   بیا   دَمی   در   برِ    من

دستی  بکش  از  عشق کنون  بر سرِ من

سر زد   به   سرم   هوایِ   پرواز   ،  ولی

افسوس که شکستهِ است ، بال و پرِ من

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

حرفِ دل

عشق که زد شعله به جان و دلم

ناله    زد    از    درد    نهانِ   دلم

تا  که  نگاهت   به  دلم خیمه  زد

کرد    شکایت    به    زبانِ    دلم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

حَرَمِ عشق

کاش دلت با من حکایت کند

از   دلِ  عاشقم  روایت  کند

سجده  کند  بر آستانِ رُخَت

در  حَرَمِ  عشق  عبادت کند

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

 

نگاه

کاش دلم عاشقِ عشقِ توبود

با  نِگهَش  لایقِ  عشقِ تو بود

در  پیِ  هر موج به گردابِ بَحر

ناجیِ  آن  قایقِ عشقِ تو  بود

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

پرتوِ عشق

پرتوِ  عشقِ  تو  مرا  سوخته

بر  دلِ  من  آتشی  افروخته

به هر کرانت تو کشیدی مرا

بر  تو  نگاهم  نظری  دوخته

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

آشفته حال

شبی   که   آمدی   اندر    خیالم

زدی  آتش  بر  این  آشفته  حالم

شدم  مجنونِ به هر کوی و دیاری

ز هجر  خود  شکستی  پر و بالم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

خزانِ عشق

ز شوقِ  روی  تو دل بیقرارم

برای  دیدنت   طاقت  ندارم

بیا  تا  بلکه  رُخسارت ببینم

زفقدانت خزان  گشته بهارم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

 

پرواز

با   نَفَست   گرم   شده  حال   من

خیمه   زدی   بر   همه   احوالِ  من

مرغ    دلم    میل    به    پرواز  کرد

حیف  که  شکسته  ،  پر و  بال من

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

 

کلبه ی عشق

کاش   مرا  میل  به   پرواز  بود

کلبه ی عشقت به رخم باز بود

کاش دلت میل جدایی نداشت

گنجه ی  هر  نکته و هر راز بود

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( مجنون بختیاری )

میِ نابِ عشق

تا   به   سحر   سوختم   در   تبِ   بیتابِ  عشق

خواب نرفت چشمِ من ، شد همه بیخوابِ عشق

لب    بنما    بر    لبم    در     شبِ    تنهایی ام

تا  شود  این  جامِ  من  ،  پر   ز  میِ نابِ عشق

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

سارقِ دل ِ تنهای من

با  نگهت  این دلم  عاشق شده

داغ   تر   از   داغِ  شقایق  شده

مَحو    شده   در    گذرهِ   انتظار

همنفسِ    اوجِ    دقایق    شده

در  ره  عشقِ تو  یه رنگی شده

با  دلِ  تو  صاف  وَ  صادق  شده

در    نگهم    از   همگان   برتری

بهر من این عشقِ تو لایق شده

رفته   به   یغما  دلِ  تنهای  من

چشمِ  تو  غارتگر و سارق شده

سوخت  دلم  در  تبِ  بیتابی ام

بر  دلِ  من عشقِ تو فایق شده

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

در وصفِ تو

خوا هم  که  سخن ز وصفت آغاز کنم

آغوش   به   روی  تو  بسی  باز  کنم

افسوس  که  خیمه  زد به جانم تقدیر

نگذاشت   مرا   که   با  تو  پرواز  کنم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

ناله های عاشقانه

ناله هایم  عشق  را  ویرانه کرد

عاشقان  را  راهی  میخانه کرد

چون  کشیدم  آه سردی از دلم

عشق را با عاشقی  بیگانه کرد

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

عشقِ به معبود

خدایا    دلم    بیقرارت    شده

طنین    نیایش    نثارت   شده

خوش آندم که آیم به مهمانیت

همه    آرزویم    دیارت    شده

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

هوای دل

هوای   دلم   سرد   و   بارانی   است

ز سردی شکست،رو به ویرانی  است

زده        بیوفایی       بجانم       شَرّر

به   دامت   گرفتار   و   زندانی   است

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

رهایی

دمی    بیا    تو     شبی    به     بزم   بیتابی ام

به  خواب  نازت  ببر  مرا  که  اسیر  بی خوابی ام

عمریست که میسوزم در عطش بوسه ای بر لبت

رهایم  کن مرا از  این بند  تشنگی و  بی  آبی ام

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

7 و 4

 به یادِ لاله های سُرخ و پَر پَر دیار بختیاری ، تمامی شهیدان گلگون کفن انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس .

 

لاله های سُرخ و پَر پَر دیار بختیاری

 

 

همه تون وا یَک جم اووین ، بیاین دی وا دیاری

دوارتهِ وی وهِ ره رسی ، بهار بختیاری

غرور وُ افتخارمون اوویده  ای سه تا کوه :

کوه زرد کوه وُ سوزه کوه وُ کوهِ آسماری

شُکوهِ بختیاری یِن  ، وهِ گَپیسوُن اِنازیم

اوویدِنهِ صلاوَتهِ  ، یهِ ایلِه هفت و چاری

دِلُم اخوا بِرُم سَرهِ اَو چَشمهِ دیمه شینوم

هی سیل کُنُم وهِ پاکیسو ، هی لاله هانهِ بینُم

زُلالیه اَو چشمِمون اِگوی چی اَرس ایمَهنهِ

وهِ یاده گَویل شهید ، وا لاله ای بچینُم    .

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

رُخسار تو

امشب  دلِ  من هوایِ رخسارِ تو کرد

شبنم شد و میل بسوی گُلزار تو کرد

افتاد   به   روی   برگِ    زیبای  رُخت

از  شوقِ  رُخت  هوایِ   دیدار تو کرد

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

در دامِ عشق

مزن آن تیر مژگانت به چشمم

تو آهویی  و  من  صیاد دشتم

برای  اینکه  در  دامم  بیوفتی

همه  جا  را  بدنبال  تو گشتم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

آشفته دل

برای   دیدنت   دل   بیقرار   است

گهی  آشفته  و گه فکر  یار است

مزن   تیر   غمت   را   بر  دل  من

که این دل خود اسیر روزگار است

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

سکوتِ معنی دار

سکوتت    معنی    بسیار    دارد

هوای      دیدن      دلدار      دارد

در آن لحظه که دل در بیقراریست

نشان    از   عاشقی   یار    دارد

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

عاشقِ دیوانه

مرا با عشق خود دیوانه کردی

روان  سوی  ره  میخانه کردی

زدی  آتش  به  جانم با نگاهت

مرا  مشتاق  هر پیمانه کردی

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

تی نا

مو  دلُم نیخواس بِری تی نا بِمَهنُم

که  ایجورو  زهِ  تیات  مو دل بِکَهنُم

تَش   نها   مِنِه   دلُم  تیای  کالِت

ای خدا مونهِ بِکُش مِن مال نَمَهنُم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

لاش اسپید

تیه کالِ لاش اسپیدتَش وَند وهِ جونُم

تیر    کالیه    تیاس    کِردهِ   نِشونُم

چی نِسَه مونهِ وَنهِ وهِ دینِس هر دَم

هر جا  که  دلِس اخوا هی ایکشونُم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

چی نونِ تیری

عُمریهِ که دِلُمهِ بردی اسیری

دِلِ مو  نازُک تَرهِ وهِ نونِ تیری

پَه بیو دی وهِ کِلُم مَندیرِتُم مو

قُوبَسهِ  نداررُم مو تا روزِ پیری

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

تیا یهِ چنگیس

دُدَری  مِن  مالِمون  وی  وا  دِیاری

وهِ  گِمونُم  ویدهِ  از  کوه  آسماری

هرتیَس که ایبینی اِگوی یهِ  چَنگهِ

آسِمونهِ    دلُمه    کِردهِ     بُهاری

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

مقصدِ فردای ِ من

قلبِ  من  مأوای زهرای من است

چشم هایش اوجِ دنیای من است

با   وفایش   جای   دارد   در  دلم

مقصدِ  امروز  و  فردای  من است

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

آسِمونِ دلِ مو

دُدَر هی پَه سیچه هی دَنگ ایدراری؟

مَیَر   از    حالِ    دلُم   خَوَر     نداری؟

آسِمونِ    دلِ    مو    تیره    وو   تارهِ

دِی  بیو  چی  آسارهِ وهِ  شَووهِ  تاری

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )

وهِ یادِ وارگهِ پاری

هی  زهِ  دَسُم  نَگُروس  بیو دِیاری

پُر   زهِ   دَسُم  کِردُمهِ  گُل  بهاری

یو بریم  زهِ مال وهِ دَر وا یَک بِگَردیم

دل  بدیم  وهِ یکیدُر مِن وارگهِ پاری

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

دیارِ سرافرازِ من

دووارته  وی  رسیده  ،  بهار بختیاری

کِردهِ    دِلُم    هوایِ   دیار   بختیاری

مو افتخارُم یونهِ که مار اوویدوم مِنِس

بنازُم  او  شکوهی  که داره  بختیاری

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

$$$

غمِ بی تَرَحُم

 

ای غم چرا زدی تو ، آتش به عمقِ جانم؟

دردی کشیده ام من ، تا مغزِ استخوانم

من آه سرد کشیدم ، تو آمدی سراغم

با ما چها تو کردی ؟، هرگز من این ندانم

آنگاه که لانه کردی ، در قلبِ عاشقِ من

فریاد زدم ز بهرِ ، آن دردِ بیکرانم

کردم صبوری ای غم ، با حالِ زارم هر دم

تو سالها کشیدی ، خط نشان بجانم

دارم حکایتی از ،دردِ درونِ این دل

رازی نهفته دارم ، افسوس که بی زبانم

صد بار پیشه کردم ، تحمل و صبوری

تا که بگویم از این ، دردِ دلِ نهانم

رها شدی تو از دهر ، چون آمدی سراغم

کردی مرا تو با آن ، تیرت همه نشانم

چون که نشست تیرت ، بر آن تازه نهالم

بردی به غارتِ خود ، آن موسمِ جوانم

ویران نمودی ای غم ، این دلِ عاشقم را

نشاطم را گرفتی ، بردی تاب و توانم

تو آفتی ز دهری ، من سنگِ آسیابم

تو غمِ بی تَرَحُم ، مَنَم  جمشیدیانم   .

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان

 

 

بهارِ عشق

عاشقِ آن چشم و نگاهت شدم

محوِ   تماشایِ    جمالت   شدم

نقشِ  رُخت  خیمه  که زد بر دلم

راهی  آن  کوی  و  دیارت  شدم

روشنی  محفلِ   عشقت  شدم

شمعِ شبت ،در شبِ تارت شدم

رد نکن  ای دوست تو عشقِ مرا

جان  به  تو  دادم  ، فدایت شدم

جز  تو  مرا نیست هوایی به سر

یک شبِه  مشتاقِ سرایت شدم

در  همه ی  فصلِ  زمستانی ات

ناز نکن  چون   که  بهارت  شدم

ای  نفس  و   مونسِ  تنهایی ام

عشقِ تو ام ، عاشقِ زارت شدم

تابه چه حد من به رَهت سرنَهم؟

منتظرم ،  چشم  به راهت شدم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )

*****

تی عَسَلی

 

گُلِ ماه ،تی عَسَلی، می نانهِ کَندهِ

تُرنَسه وِرد دِیاری ری شونِس وَندهِ

بُرگَلِس هِلالِ مَه چی قَوس رنگی

هر کی نقاشس بیده نونُم چه کَنده

هر فَی که مشکولِنه وَنه وهِ زیر چِل

خنده یاههِ کِرهِ لَوس وُ هی اِخندهِ

هی وَنهِ تَش وهِ دِلُم وقتی نیَهرهِ

چی اَنگِشتهِ سُهری که مِن چالهِ مَندهِ

وقتی که وهِ رَه ایره چی کوگِ مَسته

وا با  او رَه رَهدَنِس دل وِم نَمندهِ

خالَکِس بِرچ ایزَنهِ چی تَش بَرقهِ

نرخِ بوسِ لووَلِس نونُم که چَندهِ

تومونِن که قِر اِده دلُم اِلرزهِ

دلِ عاشقِ مو تی دلِ هو مَنده

آرِمونهِ دیدنُم اووید ای دُدَر

دُدَره خیالُم  از ایل اُسیوَندهِ   .

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

 

 

قافیه ای برای شعرِ من

سالها   در   هَوَس  دیدنِ  آن  روی  تو ام

در  هوایِ  زدن  دست  به  گیسوی  تو ام

شاعر  وصفِ  تو ام   قافیه ام  نام  تو شد

زینت شعر منی ، چون که غزل گوی  تو ام

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

گُلِ نرگس سَنبُل انتظار ظهور آقا امام زمان حضرت مهدی عج ( عشق تمامی شیعیان جهان )

گُل انتظار

 

صُبحدم آن نرگس نو  خاسته

اوج غرورش  همه جا  کاسته

گفت که من منتظر مهدی ام

بهر  وصالش  شدم   آراسته

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

داغِ گُل

مو دلُم تنگِ سی گُل اَرسام ایان لَم

چه کُنُم وا ایهمهِ بد بختی وُ غم ؟

هر شَو هی مِن فِرگِشَم یا مِن خیالُم

تَش وهِ جونُم ایوَنهِ عَذاو وُ ماتم

داغ نها مِنهِ دلُم تا وهِ قیامت

چی تَرکهِ تَره انار کَدُم اووی خَم

روزگار وامو نساخت تَش وَند وه جونُم

غَمِنهِ ایاره سیم هردَم و هردَم

ای خدا مونه بکُش تا دی نَمَهنُم

کاشکی که مو نو گُلن بِوُردی وا هم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

وا با دُحدَر

زِ ایچو  تا  مالِسون  وا مِنِه رَهس گُل بکاروم

بِهیگِ   قارونِ   وا   بِنوم   وهِ   تَرکُم    بیاروم

دَس  بِنُم  مِنِه دَسِس وا یَک بریم وهِ لاله زار

ای بارون نَم نَم بِوار ،تامو وهِ ریس گُل بِوا روم

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )

گُلِ قارون

آسِمون   اوره   گِره   نَم   نَم ِ  بارون   اِزَنهِ

تَشِ بَرقی  که   زَنه   مِن  کوهِ  قارون  اِزَنهِ

خوام بِرُم وهِ مالِ گُل تا سی دِلس گُل بِوَرُم

آساره ی  بخت  مو  مِن  شَووهِ  تارون اِزنه

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

فریاد

ای کاش آتش عشق بیداد کرده باشد

مأوای عاشقان را آباد کرده باشد

سر داده با نوایش در پهندشت گیتی

بشکست سکوت شب را، فریاد کرده باشد

 راوی  بکن روایت ، اینک حدیثی از عشق

تا دلبر عاشقش را ، دلشاد کرده باشد

دلدادگان و عُشاق ، در انتظار صُبحند

ای کاش عاشقی را ، آزاد کرده باش

آن تازه مَرحَمش را ، بر زخم او گذارد

تا آزُرده دلش را ، او شاد کرده باشد

امشب صدای عاشق ، از میکده نیامد

شاید نوای عشقش ، از یاد رفته باشد

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

شکوهِ لُر

قوم لُر ، با هویتِ ایرانِ اسلامی و به فرماندهی رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای برای تمامی جهان خط نشان کشیده و اعلان خطر میکند.

تقدیم به همتبارانم در استانهای : خوزستان ، چهار محال و بختیاری ،  کهگلویه و بویر احمد ، لرستان ، اصفهان و تمامی لُر های دلیر و قهرمان در هر نقطه از ایران و جهان .

 

 

شکوهِ لُر

 

مایه یِ   فخرِ   همه   دنیای  ،   لُر

رو    به    حقیقت  زده  ، رویایِ   لُر

مَهد و سرایِ همه اُسطوره هاست

خطه یِ     مردانِ     شکوفایِ    لُر

شیر دلی در همه ی عرصه هاست

در   نِگهان    ،    گُنبد    مینایِ   لُر

دیار     سُرخ  لاله های     پَر     پَر

مفتخر    از      بهر      تمنای     لُر

نسل  جوانش  همه   جویای  علم

آتیه  ساز     همه      فردای      لُر

کوهِ   دِنا   ،   اُشتران   و    زرد کوه

اوجِ   غرورِه   ،   همه  کوههایِ   لُر

آخرتِ     غیرت    و      مردانگیست

ظلم  ستیزیست  به  هر  جای   لُر

شب شکنه،در همه شب های  تار

موجِ  حضورش   همه   پیدایِ     لُر

اصلِ       نژادِ       آریایی         تبار

وارث      آیین       اهورایِ         لُر

ای   همه  دنیا  ،  تو   آماده   باش

اوجِ   خطر   با    دلِ     دریایِ    لُر   .

 

اردیبهشت ماه 1394 ---  داوود جمشیدیان (سِتین )

 

 

عشقِ من ، مولای من

 فرا رسیدن سیزده رجب ،خجسته زادروز ولادت باسعادت مولود کعبه،مولای متقیان ، امیر مومنان،اولین ستاره آسمان امامت و ولایت و یگانه عدالت گستر تاریخ بشریت امام علی(ع) ، را به تمامی شیعیان جهان شادباش میگویم .

 

 

    شیعیان

 

 

عیدتان مبارک

 

 

علی ای شیر خدا ، تو همه دنیای منی

در  گلستان  جهان ، آن گل  زیبای منی

عاشق  روی تو   و  شیفته ی  نام توام

عاشقم  بهر  وَلا یت ،که تو مولای منی

 

داوود جمشیدیان : نویسنده و شاعر معاصر کشور

 

 

 

زندانِ عشق

خَو  پِلا  زَیدهِ  سَرُم   جا   نیگروم  سیت

نَتَرُم     دل     بکنوم    وهِ     تیَّلو    ریت

هَمَش  هی  پَلات  اِیان   وهِ  مِن  خیالُم

چه  کونوم  که  پیروم  کِردِه   غَمِ  دیریت

بُرگَلِت تَش وَند وهِ جونوم هی ایسوسوم

طاقَتِن    وِم    گِرِدی   وا    ای   جُداییت

سَر    وهِ    کوه    نهادُمو    آواریوم    مو

دیوونم    کِردهِ    هَمو    لَو برگِه    بیدیت

شَو وُ  روز  مِن  فِر گِتُم   سیت  بیقراروم

اَر  نبینومِت  ،  مو   هرگز   نیخوروم  قیت

هَمقو  هی  تاووم  نَده  ویرت   وا بام  بو

نظری    بُکون     وهِ   عشقِ    مالِمیریت

وَندیمه   مِن   زِندونو   کِردیم   وهِ   زنجیر

مِن  تَلَت  وَندیم   وُ  بُردیم  وهِ    اَسیریت

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

 

نوایِ عشق

یک  شبی  این  دل  هوای  عشق کرد

در  سکوت   شب   صدای  عشق  کرد

تا    که    بیتابی    درونش   رخنه  کرد

جستجو ها   در   سرای    عشق  کرد

عمق  این دل  پر   ز  درد   و  ناله  شد

شِکوهِ   از   دردش  برای   عشق  کرد

در   سرش   نجوایی    از  عشاق  بود

لحن   و    آواز   با   نوای   عشق  کرد

کاش  می شد  تا   ابد از خود گذشت

جانفشانی ها   به پای    عشق   کرد

تا  به  کی  در  این   سراب  عاشقی؟

عشق بازی   در   لوای   عشق    کرد

این   دلِ   جمشیدیانِ  عاشق   است

که  وجودش   را   ،  فدای  عشق کرد    .

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )

 

مو دِلُم تنگهِ سی مال

مو دِلُم تنگهِ سی مال

 

اَرس اِوی مِنِه تیام ، وُ مو دِلُم تنگهِ سی مال

مَندیرُم  وهِ مال بیام ،که مو دِلُم تنگهِ سی مال

مِنِه شهر جا نیگروم وُ خَش خار حالُم بَده

یوفتُم یاد کوچیری یام ، وُ مو دلُم تنگهِ سی مال

ایچو هیشکی نیپُرسه زهِ حال و احوالِ کسی

دِی هیچوقت وهِ شهر نی یام ، وُ مو دِلُم تنگهِ سی مال

هی یوفتُم یادِ گلی که ای حرفِن هَمَش ایزی :

هرجا رِی مو وات اِیام  ، وُ مو دِلُم تنگهِ سی مال

دیدنِ دام وُ گلی آرمونی اووی مِن دِلُم

کاشکی که بِرُم تَی دام ،وُ مو دِلُم تنگهِ سی مال

ای خدا رحَمی بُکُن  وهِ حالِ زارهِ دِلِ مو

بِرِسون مونهِ وهِ کام ، که مو دِلُم تنگهِ سی مال

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
 

شبِ بیتابیِ من

یک  شبی  این دل خریدار  تو شد

عاشق  و  مشتاق  دیدار   تو شد

تا سحر در خواب نوشینی که رفت

تا  که  خوابت دید ، بیدار    تو شد

 

اردیبهشت ماه 1394--- داوود جمشیدیان ( مجنون بختیاری )

 

شهدِ لبت

کاش رُخت خیمه به جانم زند

مَرحمی   بر   زخم  نهانم  زند

شَهدِ  لبت  نقش  نهد  بر لبم

بوسه ای  بر   روی  لبانم  زند

 

اردیبهشت ماه 1394--- داوود جمشیدیان (سِتین )

تمنا

سحر   آمدم   بسویت   به  تمنای  نگاهت

به رُخم نظر کن ای دوست به نگاه آشنایت

دل عاشقم به دامت چو اسیر گشت اکنون

تو  مرا  به  بزم  خود  بَر  به  ضیافت کلامت

 

اردیبهشت ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )