دودَرِ تیه کال

مِنِ ای دنیایِ خدا هر کی یه آرمونی داره ، موهم یه آرمونی سی خوم دارُم ، آرمونِ مو دیدن دودَرِ تیهِ کالیهِ که شو و روز ، مِجال و دیر مِجال ، همش ایا مِنِ خیالُم وُ دیدنش و اویدَنِش من دِلُم آرمونِ گَپی اُویده سیم.

 

دودَرِ تیه کال

 

 

شو گِرِدُم کِلِ مال سیت بیقـــــرارُم تیه کــــال

دی بزن وِ مال وِدر، طـــــاقت ندارُم تیه کـــال

وَسُمهِ وِزونی و کَـدُ م بُریده سی تیــــــــــــات

ویدُمِ سر قــــــــــــــرار گُلِ بَهـــــارُم تیه کال

چندی هی سیل بکنُم وِ مِنِ مــــال سی دیدَنت

افتو رَ وِ آسِمون ، مِن شووِ تارُم تیه کـــــــــال

وَستیه مِنِ خیـــــــــــــــــالُم کردیه مونهِ اسیر

وا خیــــالت چه کنم؟ دی حال نَدارُم تیه کال

تَو کِردُم سی دیدنت تَش وَس وِلاشُم ای دودَر

هَمقو دی سیم ناز نَکُن هیچ خونَدارُم تیه کـال

هرچی که سیـــل ایکُنم مِن شووِ تار وِ آسِمون

آســـــــــــــــــارَم نیاوِدَر چاره نَدارُم تیه کـال

دیدنِ رنگ تیات آرمونی اووی وِ دِلـــــــــــُم

بنیَهـــــــــــــر وِ رنگ و ریم وا دِلِ زارُم تیه کال

کــــــــاشکی که بِوینُمِت همیشه مَهنی مِن دِلُم

 مَتَلِ عشقُم اووی وِ روزگــــــــــــــارُم تیه کال

ای خدا یا بِکُشُــــــــــــــــم یا که وُرار آرمونُمِ

که هَمش تا وِ ابد بیا وِبالــــــــــــــــــُم تیه کال

 

                                                                                   شهریورماه 1393- داوود جمشیدیان