اَقاقی

 گذشتم    از   کنار    یک    اقاقی

 که رویَش ماند این تک بیت باقی

 خوشا روزی که اینجا جمع بودیم

 من و جام می و معشوق و ساقی

                                    شاعر معاصر :

                                           داوود جمشیدیان

مَمَل اناری

 لاش اِسپیدِ پل بلند  ،  مَمَل اناری

 نیدومِه چی تو ملوس و بختیاری

 زونیام  دَک ایزنن  ،  تا وِم  نِیَهری

 همسو که چی آفتویی ایای دیاری

                                 شاعر معاصر :

                                        داوود جمشیدیان ( ستین )

آقایِ دُنیا

بزرگ و  سید عالم  حسین است

به نام آنکه می بالم حسین است

چو گیرد حال و روز  این دل من

دوای درد این حالم حسین است

                           شاعر معاصر :

                                   داوود جمشیدیان

در دامِ تو

سرمست نَیَم از اینکه شادم

فکر  دلی ام  که بر تو  دادم

هرگز    نشدم   اسیر   دامی

جز دام  تو که  در آن  فتادم

                               شاعر معاصر :

                                       داوود جمشیدیان

نازنینِ

 الا ای نازنین من ، الا ای مَه جبین من

 برون کن زین دل عاشق تو این حال غمین من

گذر کن یک دمی  جانا به ماوای غریب من

 که این غم همچو صیادی نشسته در کمین من

                                             شاعر معاصر :

                                                    داوود جمشیدیان ( ستین )

درجواب شعر فردوسی

پاسخ داوود جمشیدیان ( شاعر معاصر کشور ) به فردوسی در پاسداشت زبان پارسی :

 

بسی رنج بردم در این سال سی

عجم زنده کردم بدین پارسی

پی افکندم از نظم کاخی بلند

که از باد و باران نیابد گزند

 

                          حکیم ابوالقاسم فردوسی

 

  بسی رنج بردم در این سال چل

  ز مرگ زبانت  شدم  بس  خجل

  به تاراج رفت  این زبان  ستُرگ

  ز مکر  شغالان   و  چنگال  گُرگ 

 

                          داوود جمشیدیان ( سِتین )

دوان دوان

من در پیِ تو دوان دوان می آیم

دور  از  نگه    بد  کسان  می آیم

وقتی که گذشت صیف و آمد پاییز

با جام پر از مَی و  خزان می آیم

                                    شاعر معاصر:

                                            داوود جمشیدیان ( ستین )

به کجا ؟

از نکهت تو ببین  چه مستم  !

خوش باد دمی که با تو هستم

بی من به کجا  چنین شتابان ؟

برگرد  و  جدا  مشو  ز  دستم

                             شاعر معاصر :

                                    داوود جمشیدیان

خوش روی

الا ای دلبر  خوش روی  نازم

ز سوز عشق رویت در گدازم

ندارم چاره ای  از بهر وصلت

جز اینکه با فراقت من بسازم

                           شاعر معاصر :

                                   داوود جمشیدیان

پیِ میخانه

  بیا که غم ، در این دل لانه کرده

  من و دل ، هردو را دیوانه کرده

  گرفته خواب را از هر دو چشمم

   مرا   راهی  پیِ   میخانه   کرده

                                 شاعر معاصر :

                                         داوود جمشیدیان

زمانه

 من از  دست زمانه  شکوه  دارم

 غمش را تا به کی بر دل گذارم ؟

 چنان خم کرده جورش قامتم را

 که آواره ی   هر  کوی  و  دیارم

                                شاعر معاصر:

                                       داوود جمشیدیان

پَل بُلَندِ مال

سِجلدُم   صادره   اِز    مالمیره

دلم  تَی  پل بلندِ   مال  اسیره

اِخوام تَی گُل بِرُم اما چه فُیده

که تیم بر نیکُنِه  گُل وِمو دیره

                             شاعرمعاصر :

                                     داوود جمشیدیان

چترِ آغوش

به بزم  آن  نگاهت   پا  نهادن

به رویت چتر آغوشی گشادن

مرا خوشتر از اینها آرزوئیست

دَمی که لب  به لبهای تو دادن

                               شاعر معاصر  :

                                       داوود جمشیدیان

جاهل

جاهلی فکر تو را  بد  میکند

پیش این و آن زبانزد میکند

هر کجا خواهی روی فیضی بری

راه رفتن را به تو سد میکند

                          شاعر معاصر:

                                  داوود جمشیدیان

بر بامِ عشق

بر سر آنم که به تو سر زنم

به روی بام تو دمی پر زنم

رم نکنم گر بزنی ام به سنگ

تفو به من که سر به دیگر زنم

                             شاعر معاصر:

                                     داوود جمشیدیان

هوایِ دلم

هوای دلم ، سرد و بارانی است

زخم در گذر از پریشانی است

فتادم به بحر غمی بیکران

که مواج و تاریک و طوفانی است

                             شاعر معاصر :

                                     داوود جمشیدیان

آب و تاب

خیالت میبرد از چشم خوابم

از این آشفتگی در آب و تابم

رها کن این دلم را  از فراقت

که عمری با خیالت در عذابم

 

                               شاعر معاصر:

                                       داوود جمشیدیان ( ستین )

بر رویِ لبان

تا صبح به روی او فتادن

آن جامه ی زیر را گشادن

در حین نوازش دو تُحفه

بر روی  لبان  لبی  نهادن

                       شاعر معاصر :

                               داوود جمشیدیان

در دشتِ انتظاران

تو از دیار صبحی ، من از تبار باران

رفتی و مانده عُمری ، غم بر دلم فراوان

هر لحظه ی نگاهت هوش از سرم ربوده

افتاده ام پی تو ، در دشت انتظاران

                                    شاعر معاصر

                                           داوود جمشیدیان

وزش بادِ خزان

وزش باد خزان بر شاخساران رزان 

داد مژده سر رسیده کسب و کار می پزان

خواستم تا که نهم لب بر سر جام شراب

ناگهان بر گوشم آمد صوت زیبای اذان

                                       شاعر معاصر

                                               داوود جمشیدیان

عِطرِ رویَت

دلم با عطر رویت خو گرفته

از این وابستگی الگو گرفته

دل آواره ام در بحری از عشق

کنار ساحلت پهلو گرفته

                          شاعر معاصر:

                                  داوود جمشیدیان

دلِ عاشق

عزیز این دل عاشق حسین است

رخ باب الحوائج نور عین است

گدای عاشقم اندر پی عشق

همان عشقی که بین الحرمین است

 

                               شاعر معاصر:

                                       داوود جمشیدیان