شبِ یلدایی ، شبِ رویایی

در بزمِ خون

   ای غم ! تو را چه کار است ، با این دلِ شکسته؟

   این  دلِ  عاشقِ  من   ،   در  بزمِ  خون  نشسته

   کس  را   گُذر   نباشد   ،   اندر   سرایِ   این دل

   عُمری  دریچه ها   را   ،   بر  رویِ  عشق   بسته

 

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                           آذرماه 1399

در آخرین یلدایِ قرن

   دلتنگت که می شوم ،

 

   سُراغت را از دفترِ شعرم میگیرم ،

 

   دیدنت را بهانه می کنم  ،

  

   و بدنبال دفترِ شعرم میگردم ،

 

   آن را ورق میزنم ،

 

   تا غزلی را که سالها پیش در وَصفَت سروده بودم  ،

 

   را ببینم ،

 

   غزلی راکه در آن به تو گفته بودم :

 

   دیشب رُخَت باز ، آمد به خوابم

 

   دل را به کامِ ، عشقِ تو دادم

 

   رویم به شوقَت ، آغوش بگشود

 

   هردو لبانَم .........................

 

 

                        شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                 "  آخرین یلدایِ قرن"

  

 

غروبِ غم انگیزِ پاییزی

   میخواستم به پیشوازت بیایم ،

 

   اما ،

 

   این غروبِ سردِ پاییزی ،

 

   آنقدر دلگیر بود ،

 

   که با طنینَش ،

 

   سرتاسرجودم را تسخیر کرده بود ،

 

   من سالهاست ،

 

   که از غم انگیزی پاییز گریزانم ،

 

   در انتظارم بمان ،

 

   بمان تا بهار زودتر از راه برسد ،  

 

   و با حادث شدنش ،

 

   به ضیافت بزم نگاهت بیایم .

 

                         شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                     پاییز 1399

 

 

  

در یک شبِ سردِ یلدایی

   دیشب برفِ سنگینی بارید ،

 

   آخر شب از خانه بیرون رفتم ،

 

   تا بارشِ برف را ببینم ،

 

   وارد کوچه که شدم ،

 

   ردِ پایی  بر رویِ برف ،

 

نظرم را به خود جلب کرد ،

 

   در اندیشه فرو رفتم ،

 

   حتم داشتم  که آن ردپا ،

 

   جایَ پاهایِ تو بود ،

 

   نقشِ کفِ چکمه هایت که بر روی برف حَک شده بود ،

 

   به من میگفت ،

 

   که دقایقی پیش ،

 

   از کوچه ی ما می گذشتی ،

 

   حضورت ،

 

   در آن شبِ سردِ یلدایی ،

 

   گُدازه های غم را تا سپیده دَم ،

 

   در دلِ بیتابِ عاشق و تنهایم ،

 

   شعله ور میساخت .

 

                       شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                               یلدایِ 1399

 

  

آشفته ی عشق

         برای تعجیل در ظهور مولایم آقا امامِ زمان ( عج ) :

 

   سوختم من از عَطَش ، ای جان تو بارانم بده

    ای که  معشوقِ منی   ،  عشقِ  فراوانم   بده

   هر شب  از بَهرِ  وِصالَت  ،  تا سحر آشُفته ام

   چهره بُگشا  عشقِ  من   ،  رویِ   نمایانم  بده

  

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                          آذرماه 1399

دیدارِ گُل

   سَوَق  زَید و   هَنی   یارُم  نَویدِه

   سِتینِ    اِی   دِلِ    زارُم    نویده

   یِه عُمریه  که  مَندیرِش  نِشَسُم

   پَه سیچِه گُل  وِه دیدارُم نویده ؟

 

                                شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                        آذرماه 1399

برایِ مولایم ( امام رضا ( ع ) )

   با لبانِ تشنه ام ،

 

   اَندر پیِ آب آمدم .

 

   یا رضا ( ع ) !  از چشمه ی جوشانِ لُطفَت ،

 

   جُرعه ای آبم بده .

 

   من گدایِ درگهِ کویِ تو  ام ، مولایِ من .

 

   بر منِ مِسکین نظر کن ،

 

   رویِ خاکِ هر دو پایَت ،

 

   لحظه ای جایَم بده  .

 

 

                                   شاعر معاصر :

                                         داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                         خرداد ماه 1399

 

برایِ تولدِ پسرم ( امیر رضا )

   آمدی تا مونس و جانم شوی

   مَرهَمِ  حالِ  پریشانم   شوی

   آمدی  تا  در  کویرِ  تِشنگی

   بر تَنَم  باری  و  بارانم  شوی

 

                               شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                          تیرماه 1399

فقط ، عدلِ مولایم علی( ع )

   اگر  عدلی به رویِ این زمین بود

   فقط  عدلِ   امیر المومنین   بود

   قسم  بر   ذُوالفقارِ   شاهِ  مردان

   که عدلِ او  به عالم واپسین بود

 

                                     شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                               آذرماه 1399