وِه بالِ رَهت
شنبه, ۲۶ مهر ۱۳۹۹، ۰۸:۲۷ ب.ظ
دِلِ مو پاکِ ، چی اَوُ چَشمه دیمه
دِلِ تو سنگِ ، چی سنگیش نَدیمه
نشینُم بالِ رَت ، تا که بیایی
هَمی روز اَر نَیای ، روز آخریمه
شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین
مهرماه 1399
۹۹/۰۷/۲۶