مَحوِ رُخِ نازِ تو

   ای آنکه جز تو برکس ، هرگز دلی نبستم

       از نِکهتِ رُخِ تو  ،  من مَستِ مَستِ مَستم

           بُردی تو با نگاهت ، هوش و حواس و خوابم

                تا به  ابد   اسیرِ و   ،   مَحوِ   رُخِ   تو   هستم

 

                                            شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین