OSTAD

 برایِ استادم ( برادرم ) ، سلطان مُرادِ جمشیدیان ، که هُنرِ شعر و شاعری

  را از کودکی  درمَحضر و  محفلِ اُنسش  فرا گرفتم و پیروِ سبکِ او هستم ،

   بر دستانِ  پدر گونه اش  بوسه  میزنم  و بر این  بوسه  افتخار  می کنم ،

    هرموفقیت ، پیشرفت ، و افتخاری را که درعرصهٔ شعرو ادب کسب میکنم

      مدیونِ مَهارت و تسلطش بر شعرِپارسی و انتقالِ تجاربش بر خود میدانم:

 

 همیشه  در دل  و  یادم  ،  تو  بودی

   دلیلِ  اینکه   من  شادم  ،  تو  بودی

    اگر  هم   طبعِ   شعری   دارم  اکنون

     درآن شک نیست ، که استادم تو بودی

 

     هرکجا که هستی ،

 

                   شاد باشی

 

                دوستَت دارم استاد 

 

                            توعشقِ منی .

 

                                                          شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان

                                                                 بهارِ ۱۳۹۶