نا خوانده مهمان

  یک شبی را تا سحر، این دل پریشان تو بود

  در تَبِ  بزمِ  نگاه ، ناخوانده  مهمان  تو بود

  بُرد ما را درعَطَش، آن زُلفِ مشکینْ عَنبرَت

  در  غُبارِ  انتظار    ،   آشفتهْ حیران  تو  بود

 

  دی ماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین  )