BE RANGE AARGHAVANI

        

             به رنگِ ارغوانی

 

  نَقشَت فتاده در چشم ، با رنگِ ارغوانی

  عاشق شدم دوباره،ازحالِ من چه دانی ؟

  بُردی تو عقل و هوشم ، تا اوجِ بیقراری

  ما را به هردیاری ، با خود تومی کشانی

  هرشب به خوابم آیی، با نازوعِشوه هایت

  همراهِ خوابِ نوشین ، با شور وشادمانی

  کامی دِه از لبانت ،  تا  از  عَطش نسوزم

  در خلوتِ شبِ من ،  یا هر زمان که دانی

  بگذار  تا نَهَم دست ، بر رویِ سینه هایت

   تا که  بچینم  از آن  ،   گُل میوهٔ  جوانی

  سرخوش بَود دلِ من، ازاین وصال امشب

   اوجِ   نگاهِ  من   شد  ،  آن  اَبروِ  کمانی

  هر  لحظه در خیال و ، هر دَم  در انتظارم

   تا سر رسد  فُغانم   ،  در  موسم ِ خزانی

  غمگین مباش داوود ، اندر فراقِ مَعشوق

  سر شار از نشاط و ،  از عشقِ بیکرانی .

 

                               شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان ( سِتین )

 

                                                            آبان ۱۳۹۵