نَمِ شَبنم و برگِ گُل

  از شوقِ  وَصلِ رویَت  ،  مجنون و بیقرارم

  جز   دوریِ   رُخ  تو   ،   غمی  دگر  ندارم

  تو شَبنمِ   بهاری  ،   من  نو گُلم   به  گُلزار

  بربرگِ من تو بنشین ، چون عَطَشِ تو دارم

 

  آبان ماه ۱۳۹۵--- داوود جمشیدیان ( سِتین )