بُرگ کَمونی
اَفتوزَی زِه پَسهِ کوه،مِن شَووِه تاری
یه گُلی فاش اووید وُ وَی وا دیاری
رَنگِ رُخسارِش ایگوی رَنگِ بهاره
کَد و قامَتِش چی کوهِ آسِماری
وا تیاش مَستُم کُنه ، مو لیوَش ایبوم
غوغایی وِه پا کِردِه مِن وارگهِ پاری
هر فَی که سَیلُم کُنه ، خیلی قشنگِه
چی گُلی که سَوز ایبو وِه سوزِماری
اَر بِرِه زِه تَی مو وُ تَی مو نَواسِه
چه کُنُم ؟ مو ایمَهنُوم وُ بیقراری
لَتِه اَوری راس کُنه وِه آسِمونُم
تَرسُم که خیسُم کُنه اَورِه بُهاری
مَی نا سُهرِ عاشِقُم وَندُم مِنِه فِرگ
نَیدومِه هَمچو گُلی ، وِه بختیاری.
تیرماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان مُتِخَلِص به سِتین
