نغمه هایی عاشقانه ازشعر و ادبیاتِ زاگرس نشینان
شنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۰۲ ب.ظ
تراژدیِ عشق در دیارِ بختیاری
داغِ دِیریِ گُل
تا وِه کی وا مِن غُوار دیندات بِگَردُم؟
غم اِوَی سر وقتُمو دُنیایِ دردُم
زِ بس که زونی بقل رَهدُم مِنِه فِرگ
بِنیّهر وِه لاشُمو ، وِه رنگِ زردُم
هر فَی سیت کوه ایگِروم یای مِن خیالُم
تیَلِت نیلِن که زِ پیشِت گُدَردُم
اَر نیای مِنه دلُم جا بِگِری دِی
نیبینی روزِ خوشی وه آهِ سَردُم
عاشقی تَش بِگِره دروِدَروم کِرد
چَن شَووهِ وِه عشقِت تو هیچ قِیت نخَردُم
داغِ دِیریش تا اَوَد وَس مِن دِلِ مو
لاش اسپید ، خالَک طلا ، دودَرِ مَردُم .
خرداد ماه ۱۳۹۵--- داوودِ جمشیدیان(سِتین )
۹۵/۰۳/۲۹