شِکوِه هایی از دلِم
چهارشنبه, ۱۸ فروردين ۱۳۹۵، ۰۴:۵۲ ق.ظ
شِکوِه
شِکوِه ها دارد دلِ آزرده ام
من در این دنیا بسی غم خورده ام
رِخنه کرده یأس در جان و دلم
مُرغِ عشقم ،در قفس افسرده ام
در مصافِ پیچ و خم های زمان
رنج هایِ بیکرانی برده ام
در دلِ گُلزار بیتابِ نَمَم
تشنهٔ نَم چون گُلِ پژمرده ام
داغدارِ لاله های پَرپَرم
بارِ غم افتاده بر این گُرده ام
نیست در جسمم دگر روح و روان
من نَیّم زنده که دیری مرده ام
شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان مُتِخَلِص به سِتین
نوروز ۱۳۹۵
