TANHAI
دوشنبه, ۱۶ فروردين ۱۳۹۵، ۰۸:۵۰ ب.ظ
بُن بَستِ تنهایی
ای دلِ مجنون که آن غمخوار ِ غمهای منی
بهترین مونس در آن شبهایِ تنهای منی
میکِشی بار ِ غمم را تا جنون مرزِ سکوت
شب نشین از بهر ِ آن تاریکْ شبهای منی
می گُریزم من ز بندِ غم در این ماتَمکَده
همچو سایه در پی ام ،در پیچ و خَم های منی
میکِشی شُعله بجانِ خود ز حالِ زارِ من
داغدارِ آتشینِ اوجِ تَب های منی
نیست ما را هَم و غَم در رَهگُذر از این زمان
چون تو آن آرامش و مقصودِ فردای منی
سرنوشت من بکام ِ توست ، ای معبودِ من
میروم از دیده و خاطر ، تو بر جای منی
فروردین ماه ۱۳۹۵---داوودِ جمشیدیان (سِتین )
۹۵/۰۱/۱۶