به پیشوازِ شبِ یلدا : ( زیبا ترین و بلند ترین شبِ سال ) .

شبِ یلداییِ من

 

یادِ    تو    افتاده ام    ،  در   شبِ   یلدایی ام

نام    تو    زیبنده   کرد   ،   محفلِ   زیبایی ام

از   عَطَشت   سوختم   ،  آمده  جانم  به  لب

ناله   و   غم    را   ببر   ،  از  دلِ  شیدایی ام

باغِ  نگاهم    که    شد   پُر   ز  همه   یادِ   تو

بَه چه فروزان شبی است!،این شبِ رویایی ام

در   نظرم   نقش   بست   ،  قامتِ  رعنایِ  تو

قَدِ      تو      مَنظرگهِ      چشمِ    اهورایی ام

حلقه  به  دستم  بزن ،  تا  که  به  اوجم  بَری

در شبِ  عشقم  نما  ، همره   و  همرایی  ام

کامِ  دلم   نیست  جز  ، بوسه  به   لبهای  تو

ای   که   شدی  مونسِ   این  دلِ   تنهایی ام

نقش  و  نگارت  زده   خیمه   به  جان  و   دلم

تا   که   مُنَوّر    کند   ،   دیده    و    بینایی ام .

 

آذرماه ۱۳۹۴ --- سِتین