طالع

تشنهٔ  وصلِ  توام  ،  چون  همه دنیای منی

روز  و  شب  در  نظر و ، در همه رویای منی

مرغِ   دل   جز   به   تمنایِ   رُخَت   پَر  نزند

چون   که   تو   محرم ِ رازِ  د لِ  تنهای  منی

ز  غم    و    جورِ    زمانه    نَبوَد    بیم   مرا

ای که آن  عشقِ من و مونسِ غمهای منی

بَه  چه خوش  بود  تَبِ  مزهٔ  شیرین لبِ تو !

تو  همان   داغیِ  لب  بر  سرِ  لبهای  منی

به  نگاهت  زده ای  داغ و شَرَر بر همه جان

چون  که  آفاقِ  من  از  چشمِ  اهورای منی

منم آن عاشقِ سرگشته به هر کوی و  دَمَن

تا   ابد   وارثِ   مجنونْ   دلِ   شیدای   منی

خیمه زد   نام ِ تو   در   دفتر  و  تقدیرِ   زمان

طالعِ   مقصدِ   من   در   دلِ    فردای   منی

 

آبان ماه ۱۳۹۴ --- سِتین