لب نهادم بر لبش ، تا آن لبم آتش گرفت
چون همان تیری که فرمان از کمان آرش گرفت
تا گرفتم بوسه ای از داغیِ لب غُنچه اش
پیشه کردم صبر ، تا آنگاه که او خوابش گرفت
مرداد ماه ۱۳۹۴ --- سِتین
