وِه زیرِ لِشکِ زردِ غم نشستُم
بیو تا گِروم دستِت وه دستُم
ایخوام تا بو بنوم مِن تُرنَت ای گُل
که مو از بو رُخِت چی کوگِ مستُم
مرداد ماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان (سِتین )
