@

غزلِ : گرفتارِ عشق 

 

شاهکاری جدید در  ادبیات پارسی جهان

 

کاری از  رسانه هنری ادبی : آوای شعر من 

 

نویسنده و شاعر معاصر : داوود جمشیدیان 

 

 

یک شب از عهدِ جوانی  ، عشق  دامانم گرفت

شد  گریبانگیرِ من  ،  آنگاه  که  سامانم  گرفت

خیمه زد در روح و جانم ، عقل و  هوشم را ربود

همچو عزراییل آمد   ، هستی  و   جانم  گرفت

من  ندانستم  که  عشق  ویرانگری ها   میکند

خوش نمود  احوالِ من  ،  آنگاه   گریبانم  گرفت

سر که  زد  ناخوانده  و شد  همنشینِ این دلم

میزبانی   و  بساط   و  بزمِ   آن   خوانم  گرفت

عمر من طی شد زجورِ  بی وفایی های عشق

در  گذر   از  عمر   آمد   ،  حالِ   حیرانم  گرفت

بُرد از کَف  آن وجودم  را ،  اسیرش  چون شدم

عشق ویرانگر   همه   نای  و   توانم   را  گرفت

کاش می دیدم به چشمم ، لحظهٔ  ویرانی اش

روزِ خوش  هرگز  نبیند  ،  آن که  ایمانم  گرفت    .

 

مرداد ما ه ۱۳۹۴ -   داوود جمشیدیان ( سِتین )