بهیگ آسماری

 

 

بهیگ آسمـــــــــــــــاری ، بیودی وادیاری

 

تا بگُــــــــــــدَردیم وا یک ، ز مرزِ بیقراری

 

ای دودَرِ خیـــــــــــــالُم ، نشینُم وِ سَرِرَهت

 

بیو وِ مِن دِلُم دی ، بوگو که دوسُـــــــم داری

 

دَسِت بِنِه مِن دَسُم تا بزنیم وِِ مــــــــــــال در

 

په تا وِ کی؟ دی واهی ، آرمـــــــونُمهِ وُراری

 

هَمســـــو که ایوَنی تو پَلان ری بالِ می نات

 

تَـش ایونی و جونوم ، پَه سیچه دَنگ دِراری؟

 

مو عـاشقِ تیاتُم ، تَو کِــــــــــــــردِه لـوواتم

 

وَسی مِنِ دِلِ مو ، خــــــــــــوتَم خَوَر نَـداری

 

بُرگایِ چی کمونت ، هرفَی یان مِن خیـــــالُم

 

مونِه بَرِن مِنهِ اوج ، ای عــــــشقِ وارگِه پاری

 

هـــــــــرجا که رِی گروسی ، ایام مو هی وِ دینِت

 

حتی اَیَـــــــــــــــــر بری تا ، وِ نوکِ آسِماری

 

                                                             مهرماه 1393 – داوود جمشیدیان