نقشِ رُخَت

    مستم ز بوی زُلفَت ، مجنون شدست حالم

    نقشِ رُخَت  دوباره    ،    افتاده   در  خیالم

     از من ربودی امشب ، هوش و حواس و خوابم

     خواهم که سویَت آیَم   ،  اما  شکسته بالم

 

                                                      شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

بر تارَکِ بامِ عشق

   ساقی بَسی خُمارم ،  پُر کن تو جام مارا

   از شَهدِ بوسه هایت ، تَرکن تو کام ما را

   بر بامِ کُلبه ی عشق ، بنشین که مَست گردم

   هرگز مکُن  تو   تَرکِ  ، تارَکِ  بام  ما را

 

                                                شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

از غمِ بی حساب

   از من رُبودی امشب ، هوش و حواس و خوابم

   از چشمِ من  گرفتی   ،  آن شَهدِ  خوابِ  نابم

   غم لانه کرده  در دل   ،  سر رفته در گریبان

   کی میشوم  رها  از   ،   آن  غمِ  بی حسابم  ؟

 

                                                 شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

انفِجارِ عشق

   به سر ، حالِ خُماری دارد این عشق

   به دل ، بَس بیقراری دارد این عشق

   اگر چه آخَرَش ، اشک و خزان است

   شروعی ، انِفجاری  دارد  این  عشق

 

                                            شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

درکمینِ عشق

   گفتم  که  بیا    ،   دلم  غمین  است  هنوز

   عِطرِ   تو    فِتاده   بر   جَبین   است  هنوز

   برگرد    و    بیا    ،   به  این    حوالیِ    دلم

   که این عاشق خسته در کمین است هنوز

 

                                            شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

شبِ مستی

   آنشب  که مست  بودم  ،  باده بدست  بودم

   تو غرقِ عشق بودی  ، من مستِ مست بودم

   غافل  بُدَم  ز معبود   ،  در آن  هوایِ  مستی

   عاصی بُدَم در آن دَم ، چون مَی پرست بودم

 

                                             شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

وَصفِ دو چَشمَت

   بر دلِ خود  تا شَرَر  انداختم

   بَهرِ رُخَت  یک غزلی ساختم

   وَصفِ دو چَشمَت که بیامد میان

   بینِ  غزل   قافیه   را   باختم

 

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

دل و مَی و عشق

   باز  دلم   عاشق  و    بیتاب  شد

   در عَطشِ  جُرعه مَیِ   ناب  شد

   لب که  به رویِ  سَرِ ساغر  نهاد

   سر بکشید ساغر و سیراب شد

 

                                        شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

آزمونِ عشق

   در مسلخِ عشق ،امتحانم کردی

   با تابِ رُخَت ، بسی جوانم کردی

   آواره بُدَم ، به عُمرم عاشق نشدم

    تو  وارد  شهرِ   عاشقانم  کردی

 

                                           شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین