خیالِ هر دو چشمت

  دراین سرایِ خلوت ، مستِ شرابِ نابم

  خیالِ چشم و زُلفَت، ربوده است خوابم

  بیا دَمی گُذر کن  ، از این گذرگَهِ عشق

  مرا رها کن از غم ، که من ز مَی خرابم

 

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان

رَهِ حق

  خونِ رَزان نَنوش، که مستت کند

  تا   به   ابد    باده    بدستت  کند

  به راه حق برو،که حق ماندنیست

  مرو  رَهی ،  که مَی پرستت  کند

 

                               شاعر معاصر :  داوود جمشیدیان

تَبِ آغوش

  ای خوش بُوَد دَمی که ، رُخسارِ یار دیدن

     دستِ نوازشِ عشق ، بر زُلفِ آن کشیدن

      از بهرِ بوسه ای ناب ،  لب بر لبش نهادن

        بر  رویِ   سینهٔ  آن   ،   تا  صُبح  آرمیدن

 

                                  شاعر معاصر :

                                          داوود جمشیدیان

عاشقْ دلِْ پریشان

  طی شد  تمامِ عُمرم   :   سر  رفتهْ  در  گریبانْ

  من بودم ، عشق بود و  ،  عاشق دلی  پریشان

  بر جای مانده  از من  ،  در این سرایِ خاموش

  یک روحِ پُر طلاطُم ،یک جسمِ سرد و بی جان

 

                             شاعر معاصر :

                                         داوود جمشیدیان ( سِتین )

                                                 

چشم به رَه

  در شبِ تنهایی ام ،  در تبِ تو سوختم

  بر  دلِ  بیتابِ  خود  ، آتشی  افروختم

  بُرد مرا در عَطَش ،  شوقِ  وِصالِ رُخَت

  چشم به را و رَهَت ، تا به سحر دوختم

 

    مردادماه ۱۳۹۶ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )

قصهُ عشق

  سوخت لبم از عَطَش ، از مَیِ نابت بده

  لحظهٔ نوشینِ عشق ، از دلِ خوابت بده

  حَسرتِ دیدارِ تو ، هوش ربود از سرم

  حالِ خوشِ وَصل را ، ازتَب و تابت بده

 

         شاعرِ مُعاصر :

                داوودِ جمشیدیان ، مُتِخَلِص به سِتین

در حَسرَتِ مَی

   از شوقِ رُخَت  ،  دوباره سرمست شدم

   در حَسرَتِ مَی  ،   پیاله در دست  شدم

   پُر  کن   تو پیاله را  که  مُردَم  ز  عَطَش

   من نیست بُدَم ، ز عشق تو هست شدم

 

                                                      شاعر معاصر :

                                                     داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین

                                                                     مرداد ماه 1396

بَحرِ اشک

  بَحرِ  اشکم   ز  سرِ   گونه   سرازیر   شده

  به  سراغم  آمدی  زود   ،   ولی  دیر شده

  گرچه تابِ رُخِ من شاد وجوان است هنوز

  بِنِگر بر این دلم ، که تا چه حد  پیر  شده

 

                                                           شاعرِ مُعاصر :

                                                         داوودِ جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                                                           مُردادِ ۱۳۹۶

گنجینهٔ غم

  دلم     گنجینهٔ    غمهای    دنیاست

  فقط عشقِ تو در این دل هویداست

  بخوان   ما  را   به  بزمِ   آن   نگاهت

  که این  عاشقْ دلمْ   تنهای تنهاست

 

                                 شاعر معاصر : 

                                              داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین

                                                              مرداد ماه 1396

 

ASHEGHE ZAMINI VA MASHOGHE ASEMANI

 

   عاشقِ زمینی ، معشوقِ آسمانی

 

  خدایا !  تو پَروَردِگارِ منی

  نگهدارِ من ، در جوارِ منی

  ندارم بجز تو پناهی دگر

  تو سامان و اوجِ قرارِ منی

  خزان را بُرون کرده ای از دلم

  طَنینِ شکوهِ بهارِ منی

  مرا دور کن از سیاهیِ دَهر

  طلوعِ فروغِ نهارِ منی

  بجز شوقِ وَصلَت ندارم هَوَس

  شَفیقِ عظیم ، عشق و یارِ منی

  تمامِ وجودم  پر از مِهرِ توست

  چراغِ شب و شامِ تارِ منی

  رهایم مَنِ عاشق از بندِ غیر

   توآن صاحِبِ اختیارِ منی

  همه کاینات سر به تعظیمِ توست

  به نامَت قسمْ ، افتخارِ منی

  من آن عاشق بیقرارِ تو أم

  تو معشوقِ من ، در کنارِ منی .

 

                             شاعرِ مُعاصر : داوودِ جمشیدیان

                                     تابستانِ ۱۳۹۶

 

 

آی سو

  خستهْ دلِْ  عاشقم   ،  باز  گرفتار  شد

  در  هَوَسِ   دیدنِ ، رویِ  مَهِ  یار  شد

  درتب و تابِ رُخَش، تا به سحرسوختم

   شوقِ وِصالَش به دل ، باز پدیدار شد

 

   مرداد ماه ۱۳۹۶ --- داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین

غُبارِ انتظار

  من از غُبار خسته ام ،

 

            به بندِ عشق بسته ام .

 

                        در این سرایِ بی کسی

 

                                      به شوقِ تو نشسته ام .

 

                                                    بجز تو نیست در سرم ،

 

                                            هوایِ وصلِ دیگری .

 

                        قسم به عشق ، به نامِ تو ،

 

   به ساغرِ شکسته ام .

 

 

                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین

                                         

                       

اشکِ غم

  باز  هم  دل  ، بیقراری   می کند

  در  فِراقَت   گریه زاری   می کند

 می نَهَد  بر  جانِ  من  داغِ  تو را

  اشکِ غم  بر گونه جاری می کند

 

   مرداد ماه ۱۳۹۶ -- داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین