ای غم مکن دلم را با تیرِ خود نشانه
من درد ها کشیدم ، از دستِ این زمانه
ازمن گذر کن ای غم ، دیگر مرا توان نیست
از عشق دور کردند ، ما را به هر بهانه
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای غم مکن دلم را با تیرِ خود نشانه
من درد ها کشیدم ، از دستِ این زمانه
ازمن گذر کن ای غم ، دیگر مرا توان نیست
از عشق دور کردند ، ما را به هر بهانه
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
منو دل بهرِ رُخَش عاشق و بیمار شدیم
ره وصلش بگرفتیم و پیِ یار شدیم
همچو مجنون که گریزد ، به بیابان برود
دل بریدیم ز عشق، از همه بیزار شدیم
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان (سِتین )
هی رُم زه دینِ دُدَر ، هی زه دَسُم گروسه
کاشکی بِهله که لَووام ، ری لَوواشه بِووسه
لَووا گُلِ مو ایگوی ، نازُک چی برگِ بیده
هرفَی لَو نُم رِی لَواش ، لَووام چی تَش اِسوسه
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
آرمونِ دیدنِ مو ، دُدَرِ می نا سُهره
چی اَفتویی ایمَهنهِ ، که مِنِه چاسِ ظُهره
دلُم رَهدهِ تَی دلِش ، وو هیشکسی ندونهِ
کاشکی بندِ دلِ مو وهِ دِلِش هیچ نَبُهرِه
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تَش وَند وهِ مِن دلِ مو ، دُدَرِ چارلنگی
لیوه وو عاشقُم کِرد ، وا با تیا یِه چنگی
تیاش ایگوی چی قوسِن ، هرفَی که وِم نیَهرهِ
وه مِن عمرُم ندیدُم ، دُدَر وه اِی قشنگی !
تیر ماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
در این دنیا بجز سختی ندیدم
هزاران آهِ سرد از دل کشیدم
گشودم پَر به شوق ِ وصلِ معبود
که من دل از همه دنیا بُریدم
تیر ماه 1394 ---داوود جمشیدیان ( سِتین )
شبی دل بَهرَت آهنگِ سفر کرد
به شوقِ وصل، به رویِ تو نظر کرد
بشد مُشتاقِ دیدارت در آن شب
شتابان در پی ات یکدم گُذر کرد
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
زمستان رفت و هنگامِ بهار است
زمین مَست از حضورِ لاله زار است
بهار آمد به دشت و کوهساران
درختان از گُلِ شادی به بار است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
چه خوش باشد به هنگام بهاران
دمی پَرسه زنان در لاله زاران
بپیچد بویِ خوش در دشت و صحرا
شوی مَست از نسیم و بویِ باران
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که نفس های تو جانِ من است
بودنِ تو اوجِ توانِ من است
جز تو کسی را به دلم راه نیست
دوری از عشق تو فَغانِ من است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
از بهرِ دوریِ تو ، خون شد دلم دوباره
من ماندم و دلی که ،بیتاب و بیقراره
دل را نباشد هرگز ،جز وصلِ تو قراری
جز دیدنت دگر هیچ ، آرامشی نداره
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یک شبی این دل، به هوایِ تو بود
اوجِ سکوتش ، به صدای تو بود
جز تو کسی را به دلش راه نبود
آنچه به سر داشت ، برای تو بود
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
رفتی و این دل ، ز فراغت شکست
مهر تو بر این دلِ عاشق نشست
رفتی و با رفتنت ای عشقِ من
جز تو به کس تا به ابد دل نبست
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین)
هر شب به یادِ عشقت ستاره می شمارم
در انتظارت ای یار ، بیتاب و بیقرارم
از هر کسی که بینم گیرم سراغی از تو
بسر رسید صبرم ، دیگر توان ندارم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای کاش نگفته بودی ،حرفی از این جدایی
یا که نکرده بودی ، با عشقم آشنایی
رفتی و تازه کردی داغِ مرا ز هجرت
ماندم که تا چه گویم ، از دستِ بی وفایی
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
دُدَری وِه رَه ایره خاک رَهش گِرونهِ
نرخِ بوس وه لَووَلِش ، چی زعفِرونه
تیَلِش که هی بَره وُ هی اِیارهِ
عاشقِش اوویدُمهِ خوشَم نَدونهِ
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کَد بوریکِ مالِمون خَو نیبَرُم سیش
آرمونِش مَند وِه دِلُم سی دیدنِ ریش
هر شَو هی یا وهِ خَووُم دُنگلِ تی کال
تَو کِردُم ، جا نیگِرُم ، سی بُرگَل و ریش
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یِه گُلی مِن حَوش هولوم چی تَش ایسوسه
چی اَفتو برچ ایزَنهِ ، چی مَه گروسهِ
هر شَو یا مِنِه خَووُم خَووِش ایبینُم
لَو که نوم مِنِه لَواش ، لَومِه ایبوسه
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یه روزی وا گُل مِن جا خَرمَن نِشَسُم
یه گُلِ بوسونی سُهر نا مِنِه دَسُم
دَس بُردُم کِلِ دَسِش دَسِش گِرِدُم
لَو نادُم مِنِه لَواش وا حالِ مَستُم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای خدا دِی برف نَوَن که ره بوَنده
دلِ عاشقِ مو خیلی دردمنده
تیه کالِ مالِمون تَش وَند وِه جونُم
وِه دلُم سی دیدَنِش طاقت نمنده
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین)
تو دُوَر چارلَنگی وُ ، مو کُر هف لَنگ
دی بیو مِنِه دِلُم ، سیم نَدِرار دَنگ
هرفَی که وم دیر ایبوی سیت بیقرارُم
دل مو سی دیدنِت ، هر دَم ایبو تَنگ
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان( سِتین )
به دنبالِ تو میگردم ، دلم دنیای پُر درد است
هوای موسمِ این دل ، بدون تو بسی سرد است
میانِ این غُبارِ غم ، سراغی از تو می گیرم
ز دوریت شدم افسرده و ، رنگِ رُخم زرد است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
طی شده عمر، با غمِ دوریِ تو
سوختم از ماتمِ دوریِ تو
بر همه جانم شَرَر افکنده اند
بختِ من و عالمِ دوریِ تو
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
سحر طی شد ولی یاری نیامد
خبر از سوی دلداری نیامد
شدم گُل ، منتظر در گُلشنِ یار
نَمی بر گُل به گُلزاری نیامد
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
نگارِ من ، بیا یکدم کنارم
که من از دوریت بس بیقرارم
بیا تا که زنم دستی به زُلفت
برای دیدنت طاقت ندارم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( مجنون بختیاری )
دل سوخته ام در آرزویت
از بهرِ رسیدنم به کویَت
طی شد همه عمر من در این دهر
تا دست زنم دمَی به مویت
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
عمریست مرا به جستجویت
تا بوسه زنم دَمی به رویت
طی شد همه عمر من به مستی
ماندم همه دَم در آرزویت
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
هر نَفَسَت بوی بهارِ من است
روشنی آن شب تارِ من است
زخم مزن بر دلِ شیدای من
وصلِ تو آن صبر و قرارِ من است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
عَطرِ تو پیچید در احوالِ من
خیمه زده بر رُخ و بر حالِ من
خسته شدم در گُذر از انتظار
کی به سر آید همه آمالِ من ؟
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کرد نظر دیده ی من بر رُخی
داد به او بهرِ رُخَش پاسخی
گفت که من عاشقِ روی تو ام
در نظرم از همه زیبا رُخی
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
سوخت دلم در هَوَسِ روی یار
منتظرم تا که رسد آن بهار
مست شوم با نَفَسش یکدمی
پُر شود از بوی خوشش این دیار
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
اَفتو ره نِسَه رسی ، سیچه نیایی ؟
دیه باورُم ایبو که بی بفایی
یا بیو منه دلُم ستینُم اووو
یا مونه خلاص بُکُن وه ای جدایی
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
چی شَو نَمِ دَمِ صُحو ، ایخوام بیام ری بَرگِت
سُوار اووُ وِه نیلهِ ، تا نشینم وهِ تَرکِت
هر جا که ری اِیاهُم ، مو چی نِسَه وِه دِینت
خومهِ کُشُم که دی هیچ، وِه تی نَوینوم مَرگِت
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
بیقراری ها برای عشق بود
جان من اندر فدای عشق بود
هر نوایی که به گوشم می رسید
حتم دارم که صدای عشق بود
بهترین بانگی که شادم می نمود
نغمه هایی با نوای عشق بود
در سرم نیست جز هوای عاشقی
فکر و ذکرم در هوای عشق بود
کس نبود تا که کند بر من وفا
دلخوشی هایم وفای عشق بود
طی که می شد لحظه ها درخاطرم
همدم من لحظه های عشق بود
خواستم تا که به آرامش رسم
اوجِ آرامش لوای عشق بود
تکیه کردم بر خدای عاشقان
تکیه گاه من خدای عشق بود .
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
در گُذر از لحظه ها ، کرد دلم یادِ تو
آمد به یادم دمی ، آن همه فریادِ تو
خیمه که زد نامِ تو در دلِ تنهای من
در نظرم نقش بَست ، خاطره ی شادِ تو
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کاش می دیدی دلم تنگِ تو بود
در سکوتم شوقِ آهنگِ تو بود
دل به تو دادن برای عشق بود
نبض قلبم جمله در چنگِ تو بود
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
شدم عاشق ، که این کارِ دلم بود
دلش مشتاق دیدارِ دلم بود
میان این همه طبیبِ عاشق
اسیرِ عشق و بیمارِ دلم بود
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یاد باد آندم که دل مستِ تو بود
نبض عشقم جمله در دستِ تو بود
نام تو بر سرنوشتم خیمه زد
حلقه ی پیوند ما ، شَستِ تو بود
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
خون شد دلم ز بس که ، در انتظار ماندم
غم خوردم اینهمه عمر ، من بیقرار ماندم
چون قاتلی که آید ، در پای دار لرزد
به جرم عشق محکوم ، بالای دار ماندم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
هر چه که آمد سرم ، از دلِ عشق تو بود
سوختن و ساختن ، حاصلِ عشق بود
نارو و نیرنگ و مکر ، رسم و مرامم نبود
آنکه صداقت نداشت ، قابلِ عشق تو بود
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
خواهم که کِشم دست به یک تار ز مویت
عمریست که مستم من از آن نِکهتِ رویت
یا بیا و بر کلبه ی عشقم گذری کن
یا اینکه مرا در پیِ خود ببر به سویت
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ز داغِ عشقِ تو دیوانه گشتم
شدم آواره و بی خانه گشتم
زدی آتش بجانم چون که رفتی
که من با رفتنت ویرانه گشتم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
مرا از دوریِ رویت مسوزان
که با آن دوریت میسوزد این جان
زدی آتش به جانم تا که رفتی
چرابا من شکستی عهد و پیمان ؟
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
بیا نزدم که این دل بیقراره
هوای دیـدنِ روی تو داره
برای دیدنت بیتاب گشته
بجز وصلِ تو سامانی نداره
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان (سِتین )
اگر مُردَم مرا با آب شویید
پس از آن با گلابِ ناب شویید
هَوَس کرده دلم از بهرِ معبود
تنم را بهرِ آن سیراب شویید
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای ابرِ تیره امشب ، باران بیار دوباره
کین دل ز بهرِ یاران ، حیران و بیقراره
دنیایِ آه و ناله ، افتاده بر دلِ من
من ماندم و غمِ دل ، با آن غمی که داره
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کشتیِ دین دوباره ، در بحرِ خون نشسته
غم آمده سراغم ، بر جانِ من نشسته
یاران چو پر گشودند تا بیکرانه ی عشق
من ماندم و غمِ دل ، با بالهای خسته
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که با چشمت اسیرم کرده ای
درگذر از عشق پیرم کرده ای
داده ای بر باد امید مرا
از همه عالم تو سیرم کرده ای
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
مستم ز بوی زلفت ، ای عشقِ پاکبازم
عاشق شدم ز رویت ، ای یارِ دلنوازم
معبود من توهستی ،من رو به قبله ی تو
بر آستانت ای یار ، پیوسته در نمازم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
با نِگهت مست و پریشان شدم
یکدم از آن عشقِ تو حیران شدم
خیمه زدی بر دلِ بیتاب من
در عَجَب و سر به گریبان شدم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان( سِتین )
رُخ بنمایید که یار آمده
رفت زمستان و بهار آمده
روحِ خدا آمده و سر رسید
کز قَدَمش گُل به شُمار آمده
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
در شبِ بیتابیِ خود سوختم
تا به سحر آتشی افروختم
اینهمه شب درگذر از انتظار
چشم به راه تو بسی دوختم
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تا کی ز شوقِ وصلت ، دلبسته بر ، قراری ؟
از بهرِ دیدنِ تو ، اندوه و گریه زاری
ای عشق من بیا و ، معشوقِ جانی ام باش
بیتابی و صبوری ، با اوجِ غمگساری
عمری ز بهرِ عشقت ، در انتظار ماندن
تا کی بسر رسد آن ، ایامِ بیقراری؟
ای کاش سر بیاید ، فصلِ خزان عُشاق
تا زودتر بیاید ، آن موسمِ بهاری
سرگشته و پریشان ، با کوله باری از درد
دلبستگی و امید ، دایم به روزگاری
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تیر غمت را مزن ، بر دلِ شیدای من
تا که هویدا شوی ، در دل پیدای من
اوج نگاهت همه جان مرا سوخته
عاشقم از بهرِ تو ، ای گُلِ زیبای من
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای غم میا سراغم ، من خود دلم شکسته
بر این رخم نظر کن ، گردی ز غم نشسته
عمری ز بهرِ عشقش من بیقرار ماندم
من ماندم و هزاران درد و نگاهِ خسته
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای یار چرا ، این دلِ ما شاد نکردی
ما را ز غمِ عشق تو آزاد نکردی
مجنون شده ام تا شنوم اوجِ صدایت
آزرده از اینم که تو فریاد نکردی
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تبسّم های لب هایت چه زیباست!
میانِ آن تبسّم ، عشق پیداست
بیا یکدم به نزدم لیلی من
کنار من که باشی ، اوجِ دنیاست
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
فنا شدم ز بهرِ ، این ماتمِ جدایی
ای کاش نکرده بودم ، باعشقت آشنایی
می سوزد این دلِ من ، از هجرِ آن فراغت
آنگاه که شِکوِه میکرد ، از دردِ بیوفایی
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای پری روی بیا با دلِ من ناز مکن
درِ آن کلبه ی عشق جز به رخم باز مکن
به لبِ بامِ دلم تا به سحر گاه بنشین
از سرِ بامِ دلم هیچ تو پرواز مکن
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که تیرِ غم بجانم میزنی
آتشی بر استخوانم میزنی
در گذر از عشق مجنونم مکن
زخم بر دردِ نهانم میزنی
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
بنال ای دل که امشب بیقرارم
من آن مشتاقِ وصلِ کوی یارم
وجودم را سراسر غم گرفته
ز دوری رُخَش طاقت ندارم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
باز دلم یاد و هوای تو کرد
با نگهت باز صدای تو کرد
در دلِ شب مست قرارِ تو شد
بهر غمت ناله برای تو کرد
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )