ای غم مکن دلم را با تیرِ خود نشانه
من درد ها کشیدم ، از دستِ این زمانه
ازمن گذر کن ای غم ، دیگر مرا توان نیست
از عشق دور کردند ، ما را به هر بهانه
تیرماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تَش وَند وهِ مِن دلِ مو ، دُدَرِ چارلنگی
لیوه وو عاشقُم کِرد ، وا با تیا یِه چنگی
تیاش ایگوی چی قوسِن ، هرفَی که وِم نیَهرهِ
وه مِن عمرُم ندیدُم ، دُدَر وه اِی قشنگی !
تیر ماه ۱۳۹۴ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
در این دنیا بجز سختی ندیدم
هزاران آهِ سرد از دل کشیدم
گشودم پَر به شوق ِ وصلِ معبود
که من دل از همه دنیا بُریدم
تیر ماه 1394 ---داوود جمشیدیان ( سِتین )
شبی دل بَهرَت آهنگِ سفر کرد
به شوقِ وصل، به رویِ تو نظر کرد
بشد مُشتاقِ دیدارت در آن شب
شتابان در پی ات یکدم گُذر کرد
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
زمستان رفت و هنگامِ بهار است
زمین مَست از حضورِ لاله زار است
بهار آمد به دشت و کوهساران
درختان از گُلِ شادی به بار است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
چه خوش باشد به هنگام بهاران
دمی پَرسه زنان در لاله زاران
بپیچد بویِ خوش در دشت و صحرا
شوی مَست از نسیم و بویِ باران
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که نفس های تو جانِ من است
بودنِ تو اوجِ توانِ من است
جز تو کسی را به دلم راه نیست
دوری از عشق تو فَغانِ من است
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
هر شب به یادِ عشقت ستاره می شمارم
در انتظارت ای یار ، بیتاب و بیقرارم
از هر کسی که بینم گیرم سراغی از تو
بسر رسید صبرم ، دیگر توان ندارم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کَد بوریکِ مالِمون خَو نیبَرُم سیش
آرمونِش مَند وِه دِلُم سی دیدنِ ریش
هر شَو هی یا وهِ خَووُم دُنگلِ تی کال
تَو کِردُم ، جا نیگِرُم ، سی بُرگَل و ریش
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یِه گُلی مِن حَوش هولوم چی تَش ایسوسه
چی اَفتو برچ ایزَنهِ ، چی مَه گروسهِ
هر شَو یا مِنِه خَووُم خَووِش ایبینُم
لَو که نوم مِنِه لَواش ، لَومِه ایبوسه
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
یه روزی وا گُل مِن جا خَرمَن نِشَسُم
یه گُلِ بوسونی سُهر نا مِنِه دَسُم
دَس بُردُم کِلِ دَسِش دَسِش گِرِدُم
لَو نادُم مِنِه لَواش وا حالِ مَستُم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تو دُوَر چارلَنگی وُ ، مو کُر هف لَنگ
دی بیو مِنِه دِلُم ، سیم نَدِرار دَنگ
هرفَی که وم دیر ایبوی سیت بیقرارُم
دل مو سی دیدنِت ، هر دَم ایبو تَنگ
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان( سِتین )
طی شده عمر، با غمِ دوریِ تو
سوختم از ماتمِ دوریِ تو
بر همه جانم شَرَر افکنده اند
بختِ من و عالمِ دوریِ تو
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
سحر طی شد ولی یاری نیامد
خبر از سوی دلداری نیامد
شدم گُل ، منتظر در گُلشنِ یار
نَمی بر گُل به گُلزاری نیامد
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
چی شَو نَمِ دَمِ صُحو ، ایخوام بیام ری بَرگِت
سُوار اووُ وِه نیلهِ ، تا نشینم وهِ تَرکِت
هر جا که ری اِیاهُم ، مو چی نِسَه وِه دِینت
خومهِ کُشُم که دی هیچ، وِه تی نَوینوم مَرگِت
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
بیقراری ها برای عشق بود
جان من اندر فدای عشق بود
هر نوایی که به گوشم می رسید
حتم دارم که صدای عشق بود
بهترین بانگی که شادم می نمود
نغمه هایی با نوای عشق بود
در سرم نیست جز هوای عاشقی
فکر و ذکرم در هوای عشق بود
کس نبود تا که کند بر من وفا
دلخوشی هایم وفای عشق بود
طی که می شد لحظه ها درخاطرم
همدم من لحظه های عشق بود
خواستم تا که به آرامش رسم
اوجِ آرامش لوای عشق بود
تکیه کردم بر خدای عاشقان
تکیه گاه من خدای عشق بود .
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
در گُذر از لحظه ها ، کرد دلم یادِ تو
آمد به یادم دمی ، آن همه فریادِ تو
خیمه که زد نامِ تو در دلِ تنهای من
در نظرم نقش بَست ، خاطره ی شادِ تو
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
خون شد دلم ز بس که ، در انتظار ماندم
غم خوردم اینهمه عمر ، من بیقرار ماندم
چون قاتلی که آید ، در پای دار لرزد
به جرم عشق محکوم ، بالای دار ماندم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
اگر مُردَم مرا با آب شویید
پس از آن با گلابِ ناب شویید
هَوَس کرده دلم از بهرِ معبود
تنم را بهرِ آن سیراب شویید
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
کشتیِ دین دوباره ، در بحرِ خون نشسته
غم آمده سراغم ، بر جانِ من نشسته
یاران چو پر گشودند تا بیکرانه ی عشق
من ماندم و غمِ دل ، با بالهای خسته
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که با چشمت اسیرم کرده ای
درگذر از عشق پیرم کرده ای
داده ای بر باد امید مرا
از همه عالم تو سیرم کرده ای
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
با نِگهت مست و پریشان شدم
یکدم از آن عشقِ تو حیران شدم
خیمه زدی بر دلِ بیتاب من
در عَجَب و سر به گریبان شدم
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان( سِتین )
در شبِ بیتابیِ خود سوختم
تا به سحر آتشی افروختم
اینهمه شب درگذر از انتظار
چشم به راه تو بسی دوختم
تیرماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تا کی ز شوقِ وصلت ، دلبسته بر ، قراری ؟
از بهرِ دیدنِ تو ، اندوه و گریه زاری
ای عشق من بیا و ، معشوقِ جانی ام باش
بیتابی و صبوری ، با اوجِ غمگساری
عمری ز بهرِ عشقت ، در انتظار ماندن
تا کی بسر رسد آن ، ایامِ بیقراری؟
ای کاش سر بیاید ، فصلِ خزان عُشاق
تا زودتر بیاید ، آن موسمِ بهاری
سرگشته و پریشان ، با کوله باری از درد
دلبستگی و امید ، دایم به روزگاری
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
تیر غمت را مزن ، بر دلِ شیدای من
تا که هویدا شوی ، در دل پیدای من
اوج نگاهت همه جان مرا سوخته
عاشقم از بهرِ تو ، ای گُلِ زیبای من
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای غم میا سراغم ، من خود دلم شکسته
بر این رخم نظر کن ، گردی ز غم نشسته
عمری ز بهرِ عشقش من بیقرار ماندم
من ماندم و هزاران درد و نگاهِ خسته
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
ای که تیرِ غم بجانم میزنی
آتشی بر استخوانم میزنی
در گذر از عشق مجنونم مکن
زخم بر دردِ نهانم میزنی
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )
باز دلم یاد و هوای تو کرد
با نگهت باز صدای تو کرد
در دلِ شب مست قرارِ تو شد
بهر غمت ناله برای تو کرد
تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )