کوگِ مو

ویدُمِه بِوینومت ای کوگِ مَستُم

مِنهِ ای همه دُدَر دل وِ بَستُمتو 

یو بریم وِ مال وِ دَر یه چی بگوم سیت

پَه بِنِه دسِتِه دی وِ مِنِه دَستُم

 

                           آذر ماه 1393 - داوود جمشیدیان

رنگِ تیات

دُدَرِ خیالِ مو بیو دیاری

وَسیه مِنِه دلُم خَوَر نَداری

چَندی هی سی دیدنِت مندیر بِمَهنُم؟

سیچه سیم ناز ایکُنی دنگ ایدِراری؟

                                                                  

                        آذر ماه 1393 - داوود جمشیدیان

قصۀ عشقِ مو

اَیَردیدی که عاشقی وِمعشوقش ایگو:خووِتهِ دیدُم بدون که دُروگُـدِ چون آدمِ عاشق هیچ خَونداره.

دودَرِ خیــالِ مو یووا دیــــــــــاری

اَرنیای ، وا چه کُنُــم وا بیقـــــراری؟

شو و روز هَمش ایـای مِنهِ خیـــالُم

وا خیالِت چه کُنُم گُـــــلِ بختیاری؟

مونه هی ودینِ خوت کشی تو هر دَم

وا با اوتیا قشنــــــــــــگی که تو داری

عـــــــــــاشقِت اویدُم وُ دیوونتُم مو

زیدومـه وِ کــــــــوه مَیرَ خَورَنداری

اَر ایخوای بِوینی که تا کُجهِ رَهـــدُم

سیل بِکُن وِ نوکِ کوهِ آسِمــــــاری

یابیو مِنهِ دِلُــــم بِمَهن همیشـــــــــه

یا خومهِ وَنُم وِلَم وِ آسِمـــــــــاری

قصــۀ عشـــــقِ مونو تو سی همیشه

ایمَهنــــهِ مِن ویر همه وِ یادگــاری

آبان ماه 1393 – داوود جمشیدیان

هَمسوکه وِم نیَشتی

تَش نهادی وِ دِلُــــــــــــــم وقتی نیَشتی

دونِستُم تَم جورِ خوم  دینـــدام ایگَشتی

هَمسوکه واتیلت ، دِلُـــــــــــــــم بردی

چی گـُـــــــلِ سُهری بیدی و مِنهِ دَشتی

آبان ماه 1393 – داوود جمشیدیان

عاشقی مِنهِ برف

همه جا اسپید اووی هی برف ایباره

خوام بِرُم و مالِ گُل رَهم ناهُــــواره

عاشق واسیــــرِشُم سیش خَونَدارُم

دِلِ مو سی دیدَنِش هی بیقـــــــرارِ

آبان ماه 1393 – داوود جمشیدیان

لوبرگِ بیدی

 

 

هرکی دیندا رنگین کمون ایگرده وُایخوا رنگین کمونه بِوینه ، بیا تا مو رنگین کمونه نشونش بِدُم ، رنگین کمون فقط بعد از بارون وُ مِنهِ آسِمون نیست ، یه جا دیه هم هِسِش وُ فقط مو ایدونُم کُجِنه،رنگین کمونه واقعی مِنهِ تیا یه دودَریه  که او دودَرو تیاش هَمَش مِنهِ خیالُمِن.

 

 

دودَری مَوری او روز وِی وا دیارُم

از ایچو تا مالشــــــون وا گُل بکارُم

هی زدَسُم گــــروسه ناز ایکُنه سیم

نونهِ که عاشِقِشـــــــوم سیش بیقرارُم

تیَلِش مَستُم کُنه شوخَو نــــــــــدارُم

چی مَهی برچ ایزنه وِ شووِ تــــــــارُم

بُرگَلش مِن خـــــــاطرُم هرفیِ ایوفتهِ

دِلُم سیش کم طاقته ، طــــاقت نَدارُم

اربیا مِنِ دِلُم جـــــــــــــــــا بگرِ هو

چی اورِ بَهار وِری بَرگِــــــــش ایبارُم

آرِمونِ دیدنــــــــــــش مَندِ وِ دلِ مو

کاشکی سی همیشه هی ، بیا کنارُم

پَلَلِش وقتی ایاهه وادیــــــــــــــــاری

نَشقی وِ قشنگیـــــــــن مِن ویرُم ایارُم

عـــــــــــــــزیزِ دل مونه دودَرِ مَوری

قصهِ عشقُم اووی وِ روزگـــــــــــارُم

ای دودَر بیووِتِیــــــــــــم مُندیرتُم مو

دی بیو بِوینومِت گُلِ بهـــــــــــــــارُم

آبان ماه 1393 – داوود جمشیدیان

 

دل نازُک

چه خووِ سی همیشه بیای وِ بالُــــــــــم

خوت دونی ار بی تو بوم چه حالی دارُم؟

اَرنیای مِنِ دِلُم جابِگـِـــــــــــــــــری تو

دِلِ مو نازک دِلِ طاقــــــــــــــت ندارُم

آبان ماه 1393 – داوود جمشیدیان