بهارِ غمِ ، خزانِ عشق

  بر  کُلبهٔ   احزانِ  ما    ،     بادِ   خزانی   می وزد

  ساغی  زبهرِ  مَستیان  ،   مَی را  زِ تاکی   می پزد

  شاخِ  درختِ  عُمرِ ما  ،  می لرزد  از  تقدیرِ  دَهر

  سودایِ غم بر جانِ ما ، چون مارِ مشکین می خزد

 

  شهریورماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان ( سِتین )