TA DIRMEJAL VA ESHGH
شنبه, ۶ شهریور ۱۳۹۵، ۰۱:۳۰ ب.ظ
تا دیر مِجال وا عشق
زِه مِجال تا دیر مِجال ، سیش بیقراری دلِ مو
اِدونُم کوه گِرِدی ، طاقت نداری دلِ مو
شَو وُ روزُم تَهلِ وُ ایگوی خَزونِ همه دَم
وَه گُدارِ عاشقی ، مَندیر بهاری دلِ مو
لاشُم هَی گُر ایگِره مو تِشنه یوم سی دیدَنِش
چی گُلِ سُخت کِردِه ای ، وِه لاله زاری دلِ مو
پیت کُنی جورماری که ایسُهره وُ دِر ایخوره
وِه دینِ دودَرِ مال ، مِن شَووِه تاری دلِ مو
تَش گِرِدی واغمِ زمونه وُ چَم و خَمِش
تا وِه کَی وِه روزگار داغُم دِراری دلِ مو ؟
دیسِسِی تو هم وا با عَذاوِه دنیا وِه کِلُم
وا غَمُم تا وِه اَوَد ، تو موندِگاری دلِ مو
وِه هر جا سیل ایکُنُم ، چی شَووِه تارِه بختِ مو
وِ کَدِه بختِ بَدُم ، تو وا دِیاری دلِ مو
سُهری چی دلِ شقایق ، پُر زِه خین و کُرُوِی
داغِ نامُرادِ مو وِه روزگاری دلِ مو
کاشکی که زِه رَه بیا اَجَل سراغُم بِگِره
بِکَنه وِه گِل مَزارُم ، که تو زاری دلِ مو .
شهریورماه ۱۳۹۵ --- داوود جمشیدیان (سِتین )
۹۵/۰۶/۰۶