(٫)

   عشقِ آتشین

 

در  قلبِ  عاشقِ  من ،خوش آمدی تو ای یار

چون  شَبنَمی  که  اُفتد ، در صُبحدم به گلزار

عَطرِ   رُخَت   مرا   بُرد   ،   تا  اوج  و  بیکرانه

چون   مَرحَمی   نمودی  ،  درمانِ  دردِ  بیمار

ما  را   غمی   نباشد  ،  دیگر  در  این  زمانه

کردی   مرا   تو  فارغ  از  دستِ  این  دلِ  زار

از  شوقِ  وصلِ  رویت ، رفتم دَمی به خوابت

ایکاش   که   نگردم   ،  زین  خوابِ  ناز  بیدار

بردشتِ من گُلی باش،کز نِکهتت شَوَم مَست

تا  در جوارِ  رویت  ،   گَردم  به  شوقِ تو  خار

دست  از   وصالِ  عشقت   داوود   بر   ندارد

حتی   اگر   به   جُرمِ   عشقت رَوَد  سرِ  دار

 

شاعرِ مُعاصر : داوود ِ جمشیدیان مُتِخَلِص به سِتین

                       نوروز ۱۳۹۵ --- اهواز