کامی از لبانِ تو

گشته دلم  هواییِ   آن  خَمِ   ابروانِ   تو

تا که  نَهَم  کُنجِ لبم   بر سرِ آن  زبانِ  تو

ناز مکن با دلِ من  ، خواب نرو تا به سحر

تا که بگیرد این لبم ، بوسه ای از لبانِ تو

 

 

                                                          داوود جمشیدیان ، متخلّص به سِتین

                                                                        فروردین 1395