من بودم و عشق

بیقراری ها     برای   عشق      بود

جان  من   اندر    فدای  عشق  بود

هر نوایی  که  به  گوشم می رسید

حتم دارم    که   صدای  عشق  بود

بهترین بانگی   که شادم  می نمود

نغمه هایی    با   نوای  عشق  بود

در سرم نیست جز  هوای عاشقی

فکر  و  ذکرم   در  هوای  عشق بود

کس  نبود  تا   که  کند  بر  من  وفا

دلخوشی هایم   وفای   عشق  بود

طی که می شد لحظه ها درخاطرم

همدم  من  لحظه های  عشق  بود

 خواستم تا  که  به   آرامش  رسم

اوجِ   آرامش     لوای    عشق   بود

تکیه کردم    بر    خدای    عاشقان

تکیه گاه  من  خدای   عشق  بود  .

 

تیر ماه 1394 --- داوود جمشیدیان ( سِتین )