دلتنگی

دلِ تنگــــــــم هوای یار کرده

هــوای دیدنِ دلـــــــدار کرده

شدم مشتـــــــــاقِ دیدارِ رخِ او

که عشقِ او مرا بیمــــــــار کرده

به خوابِ زلفِ مشکینش که رفتم

مــــرا از خوابِ خود بیدار کــرده

نگـــاهم کرد و مجذوبش شدم من

زعشقِ دیگــــــــــری بیـــزار کرده

به بستـــــــان و به دشتِ بیقــــرارش

خودش را چون گلِ بی خـــــار کرده

خرداد 1393 – داوود جمشیدیان